1.1. Rumień. Najpowszechniejszym objawem boreliozy jest tzw. rumień wędrujący (określany również jako rumień po kleszczu). Nie pojawia się u wszystkich, niemniej zwykle jest pierwszym sygnałem informującym, że ugryzienie mogło wywołać boreliozę. Początkowo jest to mała zmiana skórna. Jednak z czasem rumień się powiększa.
Grzybica pachwin (Tinea cruris) to zakażenie grzybicze zajmujące okolice pachwin. Występuje prawie zawsze u mężczyzn i nastoletnich chłopców, bardzo rzadko u kobiet. Jej przebieg ma często charakter nawrotowy. Grzybica pachwin jest spowodowana najczęściej przez dermatofity – organizmy żywiące się keratyną, czyli substancją występującą w ludzkim naskórku. Do organizmów wywołujących grzybicę pachwin należą najczęściej Trichophyton rubrum czy Epidermophyton floccosum. Do zakażenia pachwin dochodzi przez bezpośredni kontakt z patogenami bytującym na ręcznikach, gąbkach i bieliźnie. Dermatofity, czyli organizmy odpowiedzialne za rozwój grzybicy, bardzo lubią wilgoć, pocenie się i podrażnienia mechaniczne skóry. Do infekcji może też dojść na skutek przeniesienia zakażenia z zaatakowanych grzybicą stóp lub narządów płciowych. Do czynników sprzyjających wystąpieniu grzybicy pachwin należą: osłabienie układu odpornościowego, współwystępowanie innych schorzeń skóry, w tym atopowego zapalenia skóry, cukrzyca, otyłość, problemy z nadmierną potliwością, noszenie obcisłych ubrań lub bielizny z materiałów nieprzepuszczających powietrza. Grzybica pachwin - objawy Pierwszym objawem grzybicy pachwin może być czerwona plama o nieregularnym kształcie, zlokalizowana na wewnętrznej powierzchni uda, z zaznaczoną wypukłością w części obwodowej. Wypukłość ta zwykle powiększa się na zewnątrz, pozostawiając przejaśnienie na środku zmienionej chorobowo skóry. Zmianom może towarzyszyć uczucie świądu lub pieczenia. Obwodowo występują grudki lub pęcherzyki. Niekiedy stan zapalny skóry występuje również poza pachwinami, w okolicach podbrzusza, odbytu, pośladków i zewnętrznych narządów płciowych. Zakażona skóra złuszcza się i pęka w obrębie zmian. U mężczyzn, najczęściej niezmieniona chorobowo jest moszna. Jeśli powyższe objawy pojawią się na skórze, należy udać się do lekarza dermatologa, który zleci wykonanie badania mikologicznego na obecność grzybów. Leczenie grzybicy pachwin Małe ogniska grzybicy pachwin można leczyć miejscowo, jednak te większe wymagają już leczenia doustnego. W leczeniu grzybicy pachwin stosuje się kremy, maści i żele zawierające substancje przeciwgrzybicze - część z nich jest dostępna bez recepty. Terapia miejscowa trwa zazwyczaj od 2 do 4 tygodni. W leczeniu miejscowym bardzo dobre rezultaty daje stosowanie cyklopiroksolamiy w kremie, żelu lub w płynie, zaś rozległe i sączące się zmiany leczone są poprzez podawanie doustne przez okres 2 tygodni itrakonazolu, terbinafiny i flukonazolu. Ponieważ grzybica pachwin jest przypadłością często nawracającą, zaleca się aby długość terapii była zgodna ściśle z zaleceniami lekarza. W trakcie leczenia warto nosić luźne bokserki, które zapobiegają otarciom pachwin oraz zapewniają dostęp powietrza. Do czasu wyleczenia grzybicy należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych. Profilaktyka grzybicy pachwin Aby uniknąć grzybicy pachwin, należy przede wszystkim dbać o higienę skóry ciała przez regularne, codzienne korzystanie z prysznica i mycie ciała za pomocą łagodnych mydeł i żeli. Ważny jest odpowiedni dobór bielizny i odzieży. Powinna być z naturalnych, przewiewnych materiałów, najlepiej bawełny. Warto wybierać luźne, niekrępujące ubrania, które zapobiegają nadmiernej potliwości. Codzienna zmiana bielizny to podstawa. Każdorazowo po treningu należy wziąć prysznic i uprać ubrania, w których się ćwiczyło. Z kolei przed treningiem warto korzystać z pudrów i zasypek, by zabezpieczyć odpowiednio skórę pachwin. Aby nie zarazić się grzybicą, nie powinno się używać cudzych ręczników i gąbek, a do sauny i pod prysznic w miejscach publicznych (np. na basenie czy siłowni) należy zawsze chodzić w klapkach. Bibliografia: Leczenie powierzchownych zakażeń grzybiczych – rekomendacje ekspertów Sekcji Mikologicznej Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Romuald Maleszka, Zygmunt Adamski , Jacek Szepietowski , Eugeniusz Baran, Przegląd Dermatologiczny 2015, 102, 305–315 Elewski B.: Grzybicze zakażenia skóry, Alfa Medica Press: Bielsko-Biała 2000. ISBN 83-86019-86-1 „Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową” Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski „Leczenie chorób skóry” red. Andrzej Kaszuba „Leczenie chorób skóry i chorób przenoszonych drogą płciową” red. Jacek Szepietowski i Adam Reich “Diagnosis, prevention and treatment of fungal infections” D. Gould, w: Primary Health Care. 22, 6, 32-39. Date of acceptance: January 16 2012 „Klinika zakażeń grzybiczych skóry i jej przydatków w praktyce lekarza rodzinnego – problem ciągle aktualny” D. Trzmiel, A. Lis-Święty, B. Bergler-Czop, w: Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2011, Tom 17, Nr 4, 212-217 „Profilaktyka i leczenie grzybic” G. Kądziela-Wypyska, R. Miturska, Bartłomiej Wawrzycki, G. Chodorowska, w: Medycyna Rodzinna 5/2004, s. 201-204
W jamie ustnej mogą występować pęcherze. W miejscu urazu mogą wystąpić ogniska rumienia wielopostaciowego. Rumień wielopostaciowy może być poprzedzony kaszlem, złym samopoczuciem, gorączką, a także może być związany z zapaleniem płuc. Zazwyczaj rumień wielopostaciowy ustępuje w ciągu 1 miesiąca.
Grzybica rozwija się tam, gdzie jest ciepło i wilgotno. Żeby się zarazić, wystarczy przenieść ręcznikiem grzyby np. ze stóp w inne miejsce. Przyczynami grzybicy pachwin mogą być też zbyt ciasna i nieprzepuszczająca powietrza bielizna, zarażenie na pływalni czy uprawianie sportów kontaktowych z osobami zarażonymi. Grzybicę leczy się farmakologicznie ogólnie i miejscowo. Grzybica rozwija się tam, gdzie jest ciepło i wilgotno. Żeby się zarazić, wystarczy przenieść ręcznikiem grzyby np. ze stóp w inne miejsce. Przyczynami grzybicy pachwin mogą być też zbyt ciasna i nieprzepuszczająca powietrza bielizna, zarażenie na pływalni czy uprawianie sportów kontaktowych z osobami zarażonymi. Grzybicę leczy się farmakologicznie ogólnie i miejscowo. Najczęstsze przyczyny grzybicy pachwin Grzybica pachwin to choroba dotykająca przeważnie mężczyzn ze względu na budowę ich ciała. Zakażenie zaczyna się zwykle w miejscu, gdzie moszna styka się ze skórą. Ten fragment ciała stwarza idealne warunki dla rozwoju grzybów, tym bardziej gdy bielizna jest ciasna, ocierająca i syntetyczna. Aby rozwinęła się grzybica, musi dojść do zarażenia grzybami. Najczęściej dzieje się to podczas korzystania z publicznych pryszniców, na pływalni czy w solarium. Bardzo łatwo jest też grzyby przenieść z innego miejsca na ciele, np. ze stóp, zwłaszcza gdy do osuszania chorych i zdrowych miejsc używa się tego samego ręcznika. Zmiany grzybicze intensywnie swędzą i wyglądają jak pęcherzyki, grudki lub krosty Swędzące zmiany skórne z rumieniem wyglądające jak pęcherzyki, grudki bądź krosty umiejscowione w obu pachwinach – tak objawia się grzybica pachwin. Chociaż mogą przybierać postać pęcherzyków, krostek lub grudek, to zmiany grzybiczne można rozpoznać po tym, że wywołują intensywny świąd. Ich kolor może być różny – od czerwonego do nawet brązowego. Ich drapanie może przyczynić się nie tylko do rozniesienia choroby w inne miejsca, ale też do nadkażenia bakteryjnego uszkodzonej skóry. Zdarza się, że skóra, na której rozwija się grzybica pachwin, piecze. Wypryskom towarzyszy rumień, który pokrywa cały obszar dotknięty grzybicą. Symptomem grzybicy jest także łuszczenie się zmienionej chorobowo skóry. Leczenie przeciwgrzybicze wewnętrzne i zewnętrzne W leczeniu grzybicy pachwin stosuje się przede wszystkim preparaty do smarowania z substancjami przeciwgrzybicznymi, np. klotrimazolem, ketokonazolem czy metronidazolem. Nie powinno się leków przeciwgrzybicznych łączyć z lekami przeciwzapalnymi. Gdy grzybica jest mocno rozwinięta, lekarz włącza do terapii także przeciwgrzybiczne leki doustne. Skórę ze zmianami chorobowymi trzeba szczególnie pielęgnować, a zwłaszcza dbać o jej higienę zgodnie z zaleceniami dermatologa. Aby zatrzymać rozwój choroby i przyspieszyć jej leczenie, można stosować specjalne preparaty zmniejszające wilgotność w miejscach objętych grzybicą. Zaleca się też noszenie nie za małej bielizny z naturalnych tkanin, która zapewni skórze dostęp powietrza. Do najbardziej typowych objawów przepukliny pachwinowej zalicza się bóle w okolicach miejsc pachwinowych. Poznaj inne objawy choroby. Obrzęk w pachwinie może świadczyć o zapaleniu węzłów chłonnych lub przepuklinie pachwinowej. Sprawdź, o czym może świadczyć obrzęk w pachwinie. Typowe objawy odparzenia w pachwinach to zaczerwienienie i świąd. Poznaj inne. Otyłość, zbyt ciasna bielizna - to główne przyczyny swędzenia pachwin.
Często można je zobaczyć na wargach sromowych większych pochwy lub w pachwinie. Leczenie polega na stosowaniu ciepłych okładów łagodzących stany zapalne oraz kremów antybiotykowych. Jeśli nie poprawi się w ciągu kilku dni, musisz udać się do ginekologa. Jeśli nie, może zwiększyć objętość i spowodować ropień w okolicy.
Mam problem ze skórą przy kroczu, koło pachwiny - pojawiło się tam zaczerwienienie, które czasami swędzi. Co mam robić? Złagodzenie takiego podrażnienia zależy od jego źródła, a te określić może tylko dermatolog podczas wizyty lekarskiej. Proponuję udać się do dobrego specjalisty, w międzyczasie może pan spróbować załagodzić ten stan - chłodzić to miejsce kompresami z zimną wodą, unikać gorących kąpieli oraz używać delikatnego kremu z alantoiną w składzie. Takie produkty bez recepty znajdzie pan w każdej aptece. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Inne porady tego eksperta dr n. med. Igor Michajłowski
rumień; pęcherzyki z białym płynem; nerwobóle. Półpasiec – zdjęcia. Jak wygląda półpasiec? Objawy ospy wietrznej i objawy półpaśca są inne, choć obie choroby wywołuje ten sam wirus. Wysypka półpaścowa składa się z przezroczystych pęcherzyków wypełnionych białym płynem – występują w skupiskach.
Grzybica jest dobrze nam znanym schorzeniem. Drobnoustroje, które są odpowiedzialne za jej rozwój, potrzebują właściwych warunków do tego, aby się rozmnażać. Dlatego też pachwiny stanowią dla nich doskonałe miejsce do rozwoju. Co warto wiedzieć na temat grzybicy pachwin i jak z nią walczyć? Oto najważniejsze pachwin - co to za choroba?Grzybica pachwin jest chorobą zakaźną i jest to schorzenie charakterystyczne przede wszystkim dla mężczyzn. Podobnie jak każdy inny rodzaj grzybicy, dolegliwości z nią związane są bardzo uciążliwe, zwłaszcza że choroba ta rozwija się w miejscu intymnym, jakim są pachwiny. Ta część ciała stanowi jednak doskonałe środowisko dla namnażania się drobnoustrojów, które lubią wysokie temperatury oraz ciekawe, grzybica pachwin u mężczyzn, bardzo często występuje równocześnie z grzybicą stóp. Narażeni na nią są zwłaszcza ci panowie, którzy na co dzień zakładają obcisłą bieliznę, dodatkowo wykonaną ze sztucznych materiałów, nieprzepuszczających pachwin powstałe w wyniku zakażenia grzybicą są niezwykle uciążliwe, ze względu na swoje umiejscowienie. Tak naprawdę, przy każdym ruchu dochodzi do ocierania pachwiny oraz do zwiększenia produkcji potu. To natomiast realnie podnosi ryzyko rozwoju zakażenia oraz powiększenia już istniejącego ogniska chorobowego. Dodatkowo świąd i dyskomfort odczuwany niemalże cały czas, utrudniają chorym wykonywanie codziennych obowiązków oraz normalne pachwin - przyczyny występowania chorobyZa grzybicę pachwin najczęściej odpowiadają grzyby Epidermophyton floccosum oraz Trichophyton rubrum. Grzyby te z grupy dermatofitów, zazwyczaj zajmują przede wszystkim skórę, włosy oraz paznokcie. Do zakażenia nimi może dojść zarówno w wyniku kontaktu bezpośredniego, jak i jednak pamiętać, że grzybica pachwin nie będzie się rozwijała w zdrowym organizmie. Patogeny nie atakują zdrowej skóry. W związku z tym dopiero w momencie, gdy organizm jest osłabiony, na przykład przez inną chorobę przewlekłą, dochodzi do przedostania się grzybów przez powłoki skórne oraz wystąpienia pierwszych objawów czynników, sprzyjającym grzybicy pachwin można wymienić: Otyłość. Cukrzycę Nadmierną potliwość. Niewłaściwą higienę osobistą. Używanie zbyt ciasnej i nieprzewiewnej bielizny. Osłabienie organizmu. Występowanie innych, przewlekłych chorób skóry. Zobacz też:Otyłość trzeba leczyć, bo sprzyja ponad 200 problemom ze zdrowiemCukrzyca – jak rozpoznać jej objawy? Zagrożenia nieleczonej chorobyWarto zaznaczyć, że grzybica pachwin nie jest chorobą pierwotną. Oznacza to, że rozwija się ona z innego ogniska chorobowego, którym bardzo często jest grzybica iż grzybica pachwin występuje znacznie częściej u mężczyzn, jest związany z ich budową anatomiczną. Właśnie w tej części naszego ciała występuje zwiększona potliwość, przez co drobnoustroje zyskują doskonałe warunki do rozwoju i rozmnażania się. U mężczyzn, moszna dodatkowo dotyka wewnętrznej części ud, przez co wentylacja skóry w tej okolicy jest jeszcze bardziej utrudniona, podobnie jak gojenie się powstałych już związku z tym, że grzyby najlepiej namnażają się w środowisku wilgotnym, bardzo łatwo jest o zakażenie w takich miejscach jak siłownie, kluby fitness, baseny, czy nawet sauny. Drobnoustroje mogą w nich bytować, chociażby na ławeczkach, ale również na ręcznikach, czy też w naszych przepoconych ubraniach. Nie powinien zatem dziwić fakt, że grzybica pachwin jest schorzeniem typowym dla pachwin - objawyW przypadku grzybicy pachwin zmiany chorobowe występują zwykle symetrycznie na obu pachwinach. W początkowej fazie rozwoju tego schorzenia może się jednak zdarzyć, iż pierwsze jego objawy pojawią się najpierw po jednej stronie. Zmiany te mają na ogół okrągły kształt, są rumieniowe i dostrzegalny jest na nich odczyn zapalny wraz ze złuszczeniem. Często na obrzeżu takiej zmiany, które jest wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry, pojawiają się również grudki i i najbardziej charakterystyczne objawy grzybicy pachwin to:Okrągłe plamy rumieniowe o dość nieregularnym kształcie, którym towarzyszą grudki oraz pęcherzyki. Dostrzegalne łuszczenie się skóry lub jej pękanie w obrębie zmian. Uczucie braku czystości, nieprzyjemny zapach. Przeczosy, czyli zmiany na skórze w postaci drobnych linii lub pęknięć spowodowane częstym drapaniem się. Uporczywy świąd i pieczenie w obrębie zmian skórnych, które nasilają się podczas wzmożonego ruchu oraz potliwości pachwin. Gradacja barwy zmian skórnych - pierwotnie są one czerwone, a następnie stają się ciemnobrązowe z ewentualnymi prześwitami w ich centralnej części, co jest oznaką złuszczania. Niestety, duża potliwość tej części ciała powoduje, że szybkie gojenie się takich zmian jest praktycznie niemożliwe. Co więcej, pot jeszcze bardziej zwiększa uczucie pieczenia oraz swędzenia, przez co chory może zbyt intensywnie drapać się po pachwinach. To natomiast może doprowadzić do rozprzestrzenienia się zmian chorobowych oraz do rozwoju stanu zapalnego. Rozwój choroby sprawia, że jej objawy jeszcze bardziej się nasilają i w konsekwencji mogą zająć również sąsiednie części ciała. Najbardziej narażone na to są podbrzusze, krocze, pośladki, okolice odbytu, a nawet zewnętrzne narządy pachwin - diagnostykaRozpoznanie grzybicy pachwin następuje przede wszystkim na podstawie widocznych objawów, które mogą się pojawić zarówno na wewnętrznej stronie ud, jak i w okolicach samych pachwin. W niektórych przypadkach niezbędne okazuje się pobranie posiewu ze skóry zmienionej na skutek choroby. Dzięki temu możliwe jest wyhodowanie drobnoustrojów i zastosowanie leczenia celowego u konkretnego pacjenta. Często, z zakażonej skóry pobierany jest także materiał, który następnie zostaje oceniony pod diagnostyki grzybicy pachwin, konieczne jest też różnicowanie tego schorzenia z innymi chorobami, które charakteryzują się bardzo podobnymi objawami. Zaliczają się do nich na przykład:Łuszczyca. Łupież rumieniowy. Odparzenia. Wyprzenie. Kandydoza. Atopowe zapalenie skóry. Łojotokowe zapalenie skóry. Choroba Haileya-Haileya. Przeczytaj więcej:Jak rozpoznać łuszczycę paznokci i jak ją leczyć?Kandydoza, czyli infekcja grzybem Candida albicans. Jak ją leczyć?Czym jest łupież i co go powoduje? Łojotokowe zapalenie skóry – przyczyny, objawy i leczenieAtopowe zapalenie skóry (AZS) u dzieci i osób dorosłychGrzybica pachwin - leczenieW sytuacji, gdy tylko zauważymy w okolicach pachwin jakiekolwiek niepokojące zmiany skórne, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Dzięki temu, w krótkim czasie możliwe będzie wdrożenie skutecznego leczenia, które powstrzyma rozwój choroby i pozwoli nam wrócić do normalnego funkcjonowania bez większości przypadków, leczenie grzybicy pachwin opiera się na leczeniu miejscowym, z wykorzystaniem nowoczesnych preparatów przeciwgrzybiczych. Ich szybkie zastosowanie zazwyczaj pozwala pozbyć się tej dolegliwości w przeciągu 2-4 sytuacji, gdy terapia miejscowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, lub też, kiedy zakażenie trwa zbyt długo i zmiany skórne są bardzo rozległe, lekarz może również wdrożyć leczenie doustne. Wykorzystywane są wówczas preparaty azotowe, takie jak ekonazol, ketokonazol, klotrimazol, flukonazol. Bardzo często, w terapii tego typu stosowana jest również przeciwgrzybicza zmagający się z grzybicą pachwin, w trakcie leczenia mogą także stosować preparaty, które ograniczają intensywną potliwość tych części naszego ciała. Do takich produktów zalicza się, chociażby puder absorbujący. Jego działanie sprawia, że grzyby mają do dyspozycji znacznie gorsze środowisko, które nie sprzyja już w tak dużym stopniu ich rozwojowi. W rezultacie, drobnoustroje nie rozprzestrzeniają się zatem na inne części ciała istotne jest to, aby podczas leczenia grzybicy pachwin, chory nie przyjmował jednocześnie glikokortykosteroidów, a także preparatów skojarzonych z lekiem przeciwgrzybiczym i sterydem. Takie połączenie może być niebezpieczne, gdyż w jego rezultacie często dochodzi do działań pachwin - domowe sposobyWielu pacjentów, którzy zauważają u siebie pierwsze objawy grzybicy pachwin, szuka sposobów na poradzenie sobie z nimi na własną rękę. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku takich schorzeń jak właśnie grzybica pachwin, leki bez recepty czy zastosowanie jakichkolwiek ziół, nie przyniosą zamierzonych skutków, a wręcz mogą pogorszyć sytuację. Aby skutecznie zwalczyć tę chorobę, niezbędne jest wdrożenie leczenia z zastosowaniem leków przeciwgrzybiczych, które zahamują jej domowe grzybicy pachwin, będzie się zatem opierało głównie na stosowaniu się do bardzo restrykcyjnych zasad higieny osobistej. Osoby zmagające się z tym schorzeniem, muszą przede wszystkim pamiętać o codziennej zmianie bielizny. Co więcej, niezależnie od płci pacjenta, należy zakładać pełne, bawełniane majtki, których noszenie nie będzie powodowało dodatkowego ocierania jak wspomniano już wcześniej, możliwe jest także przeciwdziałanie nadmiernej potliwości tej części ciała. Używanie specjalnych pudrów absorbujących, które zmniejszą wilgotność, pogorszy warunki dla rozwoju patogenów, dzięki czemu choroba nie rozprzestrzeni się na pozostałe części ciała znajdujące się w sąsiedztwie pachwin. Pudru nie powinno się jednak nakładać bezpośrednio przed i po nałożeniu maści przepisanej nam przez lekarza. Zalecony nam lek musi mieć możliwość bezproblemowego przeniknięcia do zapobiec rozwojowi grzybicy pachwin oraz jej rozprzestrzenianiu się na inne części ciała, nie możemy także podrażniać skóry zmienionej chorobowo. Dlatego do jej mycia, należy stosować specjalne preparaty przeznaczone dla pacjentów z problemami skórnymi, które kupimy w każdej wydaje się to być dość oczywiste, warto także wspomnieć o tym, że osoby cierpiące na grzybicę pachwin, w trakcie leczenia powinny powstrzymywać się od jakichkolwiek kontaktów naszym organizmie żyje ok. 250 grzybów: Sprawdź też:Modzele na stopie – jak leczyć? To problem, którego lepiej nie lekceważyćGrzybica paznokci – objawy, przyczyny, leczenie Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Rumień guzowaty to zapalne schorzenie dermatologiczne, objawiające się występowaniem guzków o średnicy ok. 1 cm, które zlewając się ze sobą, osiągają rozmiar do 10 cm na skórze ud, podudzi, a czasem także tułowia oraz rąk. Guzki występujące podczas tej choroby są zwykle zaognione – żywoczerwone i ciepłe, a także twarde i bolesne. W trakcie choroby …
Rumień wędrujący to zmiana skórna występująca po ukąszeniu kleszcza i pierwszy objaw świadczący o tym, że do organizmu przedostała się borelioza. W wielu przypadkach rumień przechodzi niezauważony, a podstępna choroba może przez lata niszczyć organizm, dlatego warto znać jego objawy. Rumień wędrujący jest objawem wystarczającym do zdiagnozowania i rozpoczęcia leczenia boreliozy. Niestety nie pojawia się on u wszystkich osób dotkniętych tą chorobą. Szacuje się, że 20 do 50% osób, u których rozpoznano boreliozę, nie miało charakterystycznej zmiany skórnej (lub została ona przeoczona). Prowadzi to często do problemów ze zdiagnozowaniem boreliozy. Co to jest i jak wygląda rumień wędrujący? Rumień po kleszczu, inaczej rumień wędrujący lub pełzający, to plama, która pojawia się około 7 dni po ugryzienia przez kleszcza i dostania się do organizmu krętek borelii, czyli bakterii wywołujących boreliozę. Początkowo rumień wygląda jak plama lub grudka czerwonego koloru, średnicy powyżej 5 cm. Ma pierścieniowaty kształt z przejaśnieniem w środku, choć zdarza się, że rumień jest jednolicie zabarwiony. Brzegi rumienia są bardzo wyraźnie odgraniczone i – co ważne – rumień powstaje na poziomie skóry, jest niebolesny i nieswędzący. Rzadko zdarza się, by rumień obrał inny wygląd, nietypowy, dlatego jeśli zostanie się ugryzionym przez kleszcza, należy uważnie oglądać całe ciało, ponieważ coraz częściej u dzieci zdarza się, że np. po 2 tygodniach pojawia się plama w miejscu odległym od ugryzienia. Objawy, które mogą towarzyszyć zmianie skórnej, występujące jednak niezmiernie rzadko, to: Innymi objawami towarzyszącymi rumieniowi są: podwyższona temperatura skóry w miejscu rumienia, swędzenie lub pieczenie, pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym, różowe i fioletowe okręgi wokół rumienia, objawy grypopodobne (zmęczenie, gorączka, bóle głowy, mięśni i stawów), powiększone węzły chłonne, rozprzestrzeniająca się w innych miejscach wysypka przypominająca pierwotny rumień. Boreliozę mogą również przenosić trudne do zauważenia nimfy (latające formy przejściowe kleszczy) lub kleszcz może samoistnie odpaść i zostać niezauważony. Dlatego z każdym odczynem skórnym o średnicy większej niż 5 cm warto jak najszybciej udać się do lekarza. Rumień wędrujący - przyczyny powstawania Bezpośrednią przyczyną powstawania rumienia na skórze jest rozszerzenie się naczyń krwionośnych znajdujących się tuż przy jej powierzchni, przez co przybiera ona różowy lub fioletowy kolor. Jest to wywoływane infekcją i stanem zapalnym. W przypadku rumienia wędrującego za stan zapalny odpowiedzialne są bakterie Borrelia burgdorferi. Rumień wędrujący jako pierwszy etap boreliozy – jak się ochronić? Nie ma szczepień ochronnych zapobiegających boreliozie. Natomiast istnieją metody nieswoiste, polegające na szczelnym osłonięciu skóry podczas pobytu na obszarach łąk i lasów, (najczęściej kleszcze znajdują się w wysokich trawach). Ważny jest więc odpowiedni ubiór - koszule z długim rękawem ze ściągaczami przy nadgarstkach, długie spodnie włożone w wysokie buty. Skuteczne okazać się może stosowanie repelentów odstraszających komary. Bardzo ważna jest też dokładna kontrola całej skóry, szczególnie owłosionej skóry głowy, okolic pach, pachwin. Co zrobić po ukłuciu przez kleszcza? Jeśli dojdzie do ukąszenia przez kleszcza, należy go jak najszybciej usunąć. Obecnie w aptekach jest szeroki wybór różnego rodzaju haczyków, pęset czy lass, pomocnych w usunięciu kleszcza. Teorie odnośnie do ryzyka zakażenia po ukłuciu przez kleszcza są różne. Z całą pewnością im dłuższy czas ekspozycji, tym większe jest ryzyko zakażenia, dlatego kleszcza najlepiej usunąć do 24 godzin. Nie wolno go niczym smarować, natłuszczać, wykręcać, wydrapywać czy polewać alkoholem i innymi substancjami. Należy go usunąć mechanicznie za pomocą wcześniej wspomnianych przyrządów, a następnie zdezynfekować ranę środkiem odkażającym. Po usunięciu kleszcza należy zawsze umyć porządnie ręce mydłem. Po usunięciu kleszcza należy obserwować nie tylko miejsce wkłucia, ale całe ciało pod kątem pojawienia się niepokojącego zaczerwienienia. Rumień wędrujący - leczenie Rumień wędrujący jest objawem zwiastującym groźną odkleszczową chorobę - boreliozę, która nieleczona może doprowadzić do stanów zapalnych w całym organizmie, na przykład w stawach, sercu czy w mózgu, a w ciężkiej postaci neuroboreliozy - nawet do śmierci. Dlatego po rozpoznaniu rumienia wędrującego natychmiast rozpoczyna się leczenie oparte na antybiotykach. Pojawienie się rumienia świadczy o tym, że choroba jeszcze się nie rozprzestrzeniła. Na tym etapie 2-3 tygodniowa antybiotykoterapia powinna okazać się skuteczna i zakończyć się pełnym wyleczeniem. Na początku leczenia boreliozy lekarz wybiera odpowiedni lek w zależności od stanu pacjenta. Najczęściej stosuje się doustne antybiotyki: z grupy penicylin - na przykład popularna amoksycylina, z grupy tetracyklin (doksycylina i minocyklina) - konieczne jest wówczas stosowanie wysokich dawek, aby uzyskać odpowiednie stężenie leku we krwi, z grupy cefalosporyn - na przykład bardzo skutecznie działający na krętki boreliozy cefuroxim, jednak o silniejszych niż większość antybiotyków skutkach ubocznych. Zobacz także: Jak wykryć boreliozę. Czy testy Elisa i Western blot to za mało? Ponieważ nie do końca znana jest oporność krętka boreliozy na poszczególne antybiotyki, często stosuje się je krzyżowo bądź zamiennie. Zobacz filmy: Jak niebezpieczne bywają kleszcze Rumień wędrujący u dzieci i kobiet w ciąży Rumień wędrujący u dzieci jest powodem do obaw. Przyczyną jego powstania jest borelioza tak samo jak w przypadku dorosłych. Natychmiast powinno się rozpocząć antybiotykoterapię. Należy jednak pamiętać, że tetracykliny nie powinny być stosowane u dzieci poniżej 8 roku życia. Kobiety w ciąży, u których pojawił się rumień wędrujący, również powinny natychmiast poddać się antybiotykoterapii. Choć zażywanie antybiotyków w ciąży nigdy nie jest pożądane, następstwa boreliozy i ewentualne ryzyko zarażenia płodu są groźniejsze dla przyszłej matki niż konsekwencje przyjmowania antybiotyków. U kobiet w ciąży stosuje się amoksycylinę oraz ceftriaxon (od II trymestru). Rumień wędrujący - objaw, którego nie wolno lekceważyć Choć sam w sobie rumień wędrujący nie jest groźny, nigdy nie powinno się go lekceważyć. Tylko niezwłocznie udanie się do lekarza i przyjęcie antybiotyków może uchronić przed rozwinięciem się groźnych i trudnych do leczenia postaci boreliozy. Warto o tym pamiętać, gdyż w momencie wystąpienia rumienia leczenie polega na kilkutygodniowej antybiotykoterapii doustnej, podczas gdy już miesiąc czy dwa później konieczne może być o wiele dłuższe leczenie wymagające użycia silniejszych antybiotyków podawanych dożylnie lub w zastrzykach. Zobacz film: Jak usunąć kleszcza?. Źródło: 36,6
Zabiegi na rumień. Zabiegi przeznaczone dla skóry naczyniowej mają na celu: poprawę mikrokrążenia. stymulowanie produkcji kolagenu (który jest budulcem ścian naczyniowych) uszczelnienie, wzmocnienie i poprawę elastyczności naczyń włosowatych. obkurczenie poszerzonych naczyń krwionośnych. działanie antyoksydacyjne.
Grzybica pachwin (łac. Tinea inguinalis) jest dolegliwością pojawiającą się przede wszystkim u mężczyzn. Za rozwój choroby odpowiadają wilgotność i wysoka temperatura w fałdach pachwinowych. Grzybica pachwin najczęściej atakuje latem. Narażeni są na nią mężczyźni, który noszą obcisłą i nieprzewiewną bieliznę. Nieleczona grzybica pachwin może doprowadzić do grzybiczego zakażenia penisa, a także dodatkowego zakażenia drożdżami lub bakteriami. Często na rozwój grzybicy pachwin wpływają otyłość i cukrzyca. spis treści 1. Przyczyny grzybicy pachwin 2. Objawy grzybicy pachwin 3. Diagnozowanie grzybicy pachwin 4. Leczenie grzybicy pachwin rozwiń 1. Przyczyny grzybicy pachwin Choroba częściej pojawia się u młodych mężczyzn w wieku 18-30 lat. Grzybicy pachwin sprzyjają: wzmożona potliwość, częste noszenie obcisłej bielizny, uprawianie sportów kontaktowych oraz duża wilgotność powietrza. Grzybica w pachwinach pojawia się na skutek przeniesienia zmian grzybiczych z innych miejsc, np. ze stóp i szerzy się przez bezpośredni kontakt z zakażonymi przedmiotami, np. ręcznikami, gąbkami, bielizną lub też w wyniku kontaktu z zakażoną osobą. Najczęściej wywołują ją grzyby Epidermophyton floccosum oraz Trichophyton rubrum. Zobacz film: "Profilaktyka grzybicy" 2. Objawy grzybicy pachwin Do typowych objawów tej choroby zaliczamy: plamy rumieniowe ze stanem zapalnym, zmiany skórne z widocznymi grudkami i pęcherzykami, ogniska chorobowe umiejscowione w okolicy pachwin (zwłaszcza w miejscu przylegania moszny do ud), uczucie świądu, zmiana barwy skóry na kolory od czerwonego do brązowego, łuszczenie się zmian. Czasami może pojawić się rozległe ognisko rumieniowo-zapalne. Grzybica pachwin może rozszerzać się na skórę podbrzusza, pośladków i okolicę krzyżowo-lędźwiową. Może dojść też do zakażenia drożdżakowego prowadzącego do zmian wysiękowych w pachwinach. Przebieg choroby jest przewlekły. 3. Diagnozowanie grzybicy pachwin Chorobę diagnozuje się na podstawie mikroskopowego badania łusek pobranych ze zmian skórnych. Badaniu poddaje się mokry preparat z wodorotlenkiem potasu. Obecność grzybów można także potwierdzić poprzez hodowlę na pożywkach i zadziałanie odpowiednim barwnikiem np. czerwienią fenolową w przypadku dermatofitów. Grzybica pachwin może być pomylona z wyprzeniem bakteryjnym (nasilony stan zapalny w głębi fałdu skórnego), z wyprzeniem drożdżakowym (większy stan zapalny i zmiany wysiękowe w głębi fałdu) lub z łupieżem rumieniowym (stan zapalny jest mniejszy, nie pojawiają się grudki ani pęcherzyki) czy z łuszczycą (na chorej skórze nie ma pęcherzyków). 4. Leczenie grzybicy pachwin W leczeniu grzybicy pachwin stosuje się przede wszystkim maści, kremy i aerozole z lekami przeciwgrzybiczymi (np. klotrimazol, mikonazol, terbinafinę, cyklopiroks, tolnaftat, itrakonazol, chlormidazol w postaci maści, ekonazol w postaci kremu, naftyfinę, butenafinę lub oksykonazol). Należy je aplikować na zmienione chorobowo miejsce oraz skórę otaczającą. Można także zastosować preparat nanosrebra w sprayu. Czasem istnieje konieczność zażywania doustnych środków przeciwgrzybiczych. Nie należy stosować leków przeciwgrzybiczych łącznie z kortykosteroidami, ze względu na możliwość pojawienia się ogólnych i miejscowych działań niepożądanych. Chory powinien szczególnie dbać o higienę osobistą, nosić luźną, czystą i bawełnianą bieliznę, aby zmniejszać otarcia skóry. Można stosować pudry, które zapobiegają nadmiernej wilgoci. Zaleca się także przecieranie chorych miejsc spirytusem salicylowym. Niestety, grzybica pachwin jest chorobą, która często powraca. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Izabela Lenartowicz Certyfikowany lekarz medycyny estetycznej. Prowadzi Klinikę Medycyny Estetycznej.
Choroby wywołane przez parwowirusa B19. Parwowirus wywołuje rumień zakaźny i zespół grudkowo-krwotocznych „rękawiczek i skarpetek” (ZGKRS). Uważa się, że w przypadkach zachorowań epidemicznych u dzieci może być częstą przyczyną uogólnionych wybroczyn (głównie w skórze kończyn, pach i pachwin) przy prawidłowej liczbie
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 3 minuty Wyprzenie to powierzchowny, ostry, stan zapalny skóry w obrębie fałdów (stykających się i pocierających ze sobą powierzchni skóry). Zmiany chorobowe mogą wystąpić u pacjentów w każdym wieku, dość często pojawiają się u niemowląt oraz osób starszych. Do czynników ryzyka wyprzenia zalicza się cukrzycę i otyłość. Chinnapong / Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Wyprzenie - definicja Kiedy pojawia się wyprzenie? Jak objawia się wyprzenie? Rozpoznanie i leczenie wyprzenia Wyprzenie - definicja Wyprzenie jest dolegliwością dermatologiczną, która charakteryzuje się wystąpieniem ostrego stanu zapalnego skóry w okolicy pocierających się o siebie fałdów skórnych. Zmiany chorobowe mogą wystąpić w każdym wieku, jednak dość często pojawiają się one u niemowląt i osób starszych. Lokalizacja wyprzenia to najczęściej pachwiny, okolice pod biustem oraz pod pachami. Są to idealne okolice do rozwoju dolegliwości, ponieważ jest tam ciepło i wilgotno. Wśród czynników ryzyka wymienia się cukrzycę, immunosupresję oraz otyłość. Choroba występuje, gdy w okolicy fałdów dochodzi do maceracji naskórka, zmniejszonego odparowywania potu oraz wyprzenia bakteryjnego i drożdżakowego. Wystąpienia powyższych zmian powinno być niezwłocznie skonsultowane z dermatologiem. Umów się do dermatologa już dziś! Skorzystaj z bezpłatnej porady Kiedy pojawia się wyprzenie? Wyprzenie to stan zapalny skóry, który pojawia się najczęściej w okolicach wilgotnych, ciepłych oraz podatnych na rozwój drobnoustrojów. Nie ma jednej konkretnej przyczyny, ponieważ może występować zarówno na podłożu bakteryjnym jak i grzybiczym. Zmiany chorobowe mogą pojawić się: pod pachami, w szparze między pośladkami, za uszami, w okolicy pachwin, pod biustem, pod napletkiem, w przestrzeni między palcami u stóp. Oprócz tego istnieją czynniki zwiększające ryzyko choroby, między innymi: przyjmowanie przez długi okres czasu antybiotyku, otyłość, cukrzyca, AIDS, przegrzewanie, nadmierna potliwość, brak higieny osobistej u starszych osób, zaniedbywanie pielęgnacji skóry niemowlęcia, chemioterapia, stan po transplantacji narządów, zaburzenia hormonalne, terapia sterydami, stosowanie leków immunosupresyjnych. Jak objawia się wyprzenie? U pacjentów z wyprzeniem pojawiają się poniższe symptomy: łuszczenie skóry, zaczerwienie skóry, uporczywy świąd, wypryski, czerwone i białe plamy, lśniąca skóra, gdy doszło do wyprzenia o podłożu drożdżakowym, maceracja naskórka, nadżerki, strupy, wysięki. Rozpoznanie i leczenie wyprzenia W diagnostyce wyprzenia wykonuje się badanie bakteriologiczne oraz mikologiczne (mikologia zajmuje się badaniem grzybów). Oprócz tego ważne jest różnicowanie choroby z innymi dolegliwościami o podobnych objawach, np.: grzybicą, łuszczycą, chorobąHaileya-Haileya, chorobą Dariera, łojotokowym zapaleniem skóry. W leczeniu choroby ważna jest eliminacja czynników sprzyjających maceracji, zmniejszanie nadmiernej potliwości, miejscowe leczenie przeciwzapalne. Pacjenci powinni zadbać o właściwą pielęgnację skóry oraz higienę osobistą. W przypadku osób, które nadmiernie się pocą dobrze działają preparaty przeciw poceniu. W przebiegu wtórnych zakażeń drożdżakowych wdrażane są preparaty azolowe do stosowania miejscowego (klotrimazol, mikonazol), z kolei w przypadku wtórnych zakażeń bakteryjnych, są to antybiotyki doustne lub miejscowe (mupirocyna). W leczeniu miejscowym stanu zapalnego zalecane są maści z klobetazolem. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Lit.: [1] Hidalgo Dermatological complications of obesity. Am J Clin Dermatol 2002, 3; 497-506. [2] Honig Frieden Kim i wsp.: Streptococcal intertrigo: an underrecognized conditio in children. Pediatrics 2003, 112; 1427-9. Źródło: A. Kaszuba, Z. Adamski: „Leksykon dermatologiczny”; Wydanie I, Wydawnictwo Czelej wyprzenie choroby skóry Kiedy Omikron wyprze Deltę i stanie się dominujący? W ciągu kilku najbliższych miesięcy Omikron może stać się szczepem koronawirusa dominującym w Europie. Wcześniej w tym tygodniu francuski doradca naukowy... Marlena Kostyńska Drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie pochwy i sromu wywołane przez drożdżaki (kandydoza pochwy i sromu) to schorzenie zajmujące pierwsze miejsce pod względem uciążliwości u kobiet. Swędzenie skóry w nocy - co może oznaczać? Świąd uznaje się za jedną z najbardziej dokuczliwych przypadłości, która może uniemożliwiać normalne funkcjonowanie. Często odczuwanie tego uporczywego objawu... Hanna Turlewicz-Podbielska Pierwszy sygnał nowotworu widać na skórze. Dermatolog: z taką zmianą prędko do lekarza Bąble, wykwity skórne i krosty mają różne podłoże: bakteryjne, pasożytnicze, wirusowe czy alergiczne. Zmiany na skórze występują w postaci pęcherzy, plam, grudek,... Edyta Brzozowska Liszaj na twarzy - przyczyny, objawy, leczenie. Domowe sposoby na liszaja Liszaj to pojęcia dość szerokie. Pod tym pojęciem skrywają się aż trzy różne schorzenia dermatologiczne lub choroby wewnętrzne, czyli liszaj płaski, rumieniowaty,... Marta Pawlak Dermatolog ostrzega: czerniak może się rozwinąć nawet w tych nieoczekiwanych miejscach Trwa lato, rozpoczęły się wakacje. Dla wielu z nas oznacza to intensywniejszy kontakt ze słońcem. Niestety, wielu z nas zapomina o korzystaniu z kremów z filtrami... Adrian Dąbek Całujesz się z brodaczem? Uważaj na groźną infekcję Rylee Kriete, młoda użytkowniczka TikToka, pokazała skutek całowania się z brodatym mężczyzną. Na wideo, na którym widać pokryty strupami czerwony podbródek i... Sylwia Czerniak Czym jest czyrak? Przyczyny, objawy i leczenie czyraków Czyrak, znany także pod nazwą furunkuł to infekcja bakteryjna mieszków włosowych, które obejmuje również otaczającą tkankę. Zakażony mieszek włosowy może... Adrian Jurewicz Wyciskanie pryszczy - nałóg czy choroba? Przyczyny i konsekwencje wyciskania pryszczy [WYJAŚNIAMY] Wyciskanie pryszczy to czynność, która w szybki sposób pozwala pozbyć się nieestetycznych zmian na skórze. Wiele osób przyznaje się do codziennego wyciskania... Monika Wasilonek Bielactwo - przyczyny, rodzaje, objawy, rokowania. Jak leczyć bielactwo? Bielactwo to choroba skóry, w której na skórze osoby chorej pojawiają się przebarwienia. Dotknięte chorobą obszary skóry zwykle powiększają się z czasem. Stan ten... Adrian Jurewicz
. vvtw67lxyy.pages.dev/873vvtw67lxyy.pages.dev/142vvtw67lxyy.pages.dev/703vvtw67lxyy.pages.dev/328vvtw67lxyy.pages.dev/910vvtw67lxyy.pages.dev/31vvtw67lxyy.pages.dev/657vvtw67lxyy.pages.dev/41vvtw67lxyy.pages.dev/98vvtw67lxyy.pages.dev/411vvtw67lxyy.pages.dev/383vvtw67lxyy.pages.dev/574vvtw67lxyy.pages.dev/183vvtw67lxyy.pages.dev/28vvtw67lxyy.pages.dev/756
rumień w pachwinie zdjęcia
