Gdy przyjaciele zdradzają przyjaciół, gdy człowiek zostaje sam. Pragnie pokazać, jak bardzo mylili się zostawiając go. Ze zdradzonego stanie się Pożądanym. Harry Potter już od najmłodszych lat uczył się zwiedzenia ludzi dla swojej korzysci. U wujostwa wykorzystywał to, by mniej pracować, zakładając maskę posłuszeństw
Jesteś fanem Harry'ego Pottera? To lepiej zacznij zbierać na bilety lotnicze... [ZDJĘCIA] Wyjątkowa kawiarnia, mocno inspirowana przygodami książkowego czarodzieja, powstała właśnie w stolicy Pakistanu, Islamabadzie. Wszystkie pozycje w menu mają... 23 sierpnia 2016, 17:23 "Harry Potter". Co dziś robi filmowy Draco Malfoy? Tom Felton w prywatnej odsłonie! Od pierwszej ekranizacji przygód o młodym czarodzieju minęło już 20 lat. Wiemy, co robią filmowa Hermiona i Ron, ale co z innymi bohaterami serii? Sprawdzamy,... 30 czerwca 2022, 12:20 Hogwarts Legacy - premiera, cena, edycje i wszystko, co wiemy o najnowszej grze z uniwersum Harry'ego Pottera (aktualizacja Na te grę od dawna czeka każdy fan książek i filmów z Harrym Potterem. Hogwarts Legacy, czyli Dziedzictwo Hogwartu zapowiadane jest od długiego czasu, ale... 25 maja 2022, 14:46 Magiczna „Kuchnia Hogwartu” na cześć Harry’ego Pottera. Sprawdź przepisy na 36 karaluchów i czerwone ciasto 2 maja przypada Międzynarodowy Dzień Harry'ego Pottera. Jest to związane z ostatecznym pokonaniem Voldemorta przez popularnego czarodzieja. Obecnie nie ma już... 2 maja 2022, 10:33 Harry Potter: miejsca związane z sagą, które każdy fan powinien odwiedzić. Studia filmowe, parki tematyczne, książkowe lokacje Niewielu wie, ale 2 maja to Dzień Harry'ego Pottera! A Harry to nie tylko książki i filmy z głównej serii, ale stale rosnąca liczba gier komputerowych,... 2 maja 2022, 8:10 Harry Potter i Wielkanoc. Pieczona szynka, jajka wielkanocne z czekolady i bułeczki. Przepisy na przysmaki z Hogwartu Już 7 kwietnia 2022 roku na ekranach kin w całej Polsce zagości film „Fantastyczne zwierzęta. Tajemnice Dumbledore’a”. Po raz kolejny będziemy mogli zajrzeć do... 6 kwietnia 2022, 16:06 Nowe wiadomości prosto z Hogwartu! Przybliżona data premiery przygód w grze Hogwarts Legacy Hogwarts Legacy, czyli Dziedzictwo Hogwartu zapowiadane jest od długiego czasu. Na te grę od dawna czeka każdy fan książek i filmów z Harrym Potterem. Na... 29 marca 2022, 15:44 „Gra o Tron” nie jest jedyna. „Władca Pierścieni”, „Harry Potter” i „Gwiezdne Wojny” też mają studia, które można zwiedzać „Gra o Tron” nie przestaje ekscytować fanów na całym świecie. Choć serial dobiegł końca, studio w Irlandii Północnej udostępniło turystom wielki zasób... 18 lutego 2022, 11:49 Harry Potter: Magic Awakened od Warner Bros - zapowiedziano grę i można się już rejestrować Nowa gra w uniwersum Harry’ego Pottera jest efektem współpracy Warner Bros i NetEase Games. Produkcja już wkrótce trafi na urządzenia mobilne, a już teraz można... 15 lutego 2022, 9:11 "Harry Potter". Te role miał zagrać ktoś inny! Czy Harry’ego mógłby zagrać… Wiedźmin? Odkąd na HBO Go trafił program „Harry Potter – 20. rocznica: Powrót do Hogwartu”, świat magii odżył! Aktorzy wrócili do wspomnień sprzed 20 lat i jak się... 27 stycznia 2022, 14:30 Seriale z uniwersum Harry'ego Pottera. Mamy kilka propozycji dla HBO Max i Warner Bros Już od blisko roku wiadomo, że HBO Max i Warner Bros pracują nad serialem, który będzie osadzony w świecie magii J. K. Rowling. Fabuła nie jest jeszcze znana.... 21 stycznia 2022, 18:10 „Harry Potter”. Jak dziś wygląda młody Voldemort? Hero Fiennes Tiffin wyrósł na niezłe ciacho! Pierwszy film o młodym czarodzieju i świecie magii ukazał się 20 lat temu! Z tej okazji HBO GO wypuściło film „Harry Potter – 20. rocznica. Powrót do Hogwartu”,... 14 stycznia 2022, 16:43 Zaklęcia z Harry'ego Pottera - co naprawdę znaczą? 10 czarów, których nie możesz nie znać Niektóre zaklęcia ze słynnego cyklu książek i filmów "Harry Potter" brzmią zupełnie jak "Abrakadabra"... Czy aby na pewno nic nie znaczą? Podobnie jak w... 15 lipca 2019, 8:09 Harry Potter powróci. „Komnata Tajemnic” na ekranie i koncertach z udziałem orkiestry Po raz kolejny polska publiczność będzie miała okazję posłuchać pełnej ścieżki dźwiękowej do drugiej części serii filmów o Harrym Potterze. 4 sierpnia 2017, 16:57 Harry Potter kończy 20 lat. Facebook przygotował specjalną funkcję Mija 20 lat odkąd została wydana pierwsza powieść cyklu o Harrym Potterze. Przygody młodego czarodzieja opisane przez J. K. Rowling podbiły serca fanów na całym... 26 czerwca 2017, 10:42 Tatuaże z Harrym Potterem. Ile nawiązań potrafisz rozpoznać? Ci, którzy jako dzieci wychowywali się na pierwszych książkach ze słynnej sagi o nastoletnim czarodzieju, dziś nie rzadko sami mają dzieci. Pierwsze pokolenie... 19 grudnia 2016, 11:57 Choinka inspirowana Harrym Potterem robi furorę w Internecie Kathryn Burnett z angielskiej miejscowości Seaham zrobiła niemałą furorę swoją inspirowaną Harrym Potterem choinką, przyprawiając fanów serii książek i filmów o... 1 grudnia 2016, 15:05 Magiczna, nocna premiera nowego Harry’ego Pottera. I ogromna kolejka [wideo, zdjęcia] Już o godz. 21 w Empiku w Galerii Kaskada w Szczecinie zaczęli pojawiać się pierwsi fani cyklu Rowling. Fani Harry’ego Pottera czekali na północ. Wtedy... 22 października 2016, 10:06 Harry Potter i Przeklęte Dziecko. Dziś nocna premiera w Szczecinie "Harry Potter i Przeklęte Dziecko" – najbardziej wyczekiwana książka ostatniej dekady pojawi się w sprzedaży w Polsce 22 października. Najwierniejsi fani będą... 21 października 2016, 13:43 Potteromania. Harry wciąż czaruje! Potteromania znów opanuje Polskę. Premiera książki "Harry Potter i przeklęte dziecko", ósmej z kolei pozycji o przygodach czarodzieja z Hogwartu, już w nocy z... 21 października 2016, 9:20 Harry Potter i przeklęte dziecko. Czarodziejskie memy po premierze kolejnej części sagi [MEMY] Harry Potter i przeklęte dziecko. Tak! Nowa część przygód najsłynniejszego czarodzieja pojawiła się na półkach. Książka w formie teatralnego scenariusza ukazała... 2 sierpnia 2016, 8:59 Te gadżety powinien mieć każdy fan Harry'ego Pottera! Fanów Harry'ego Pottera na całym świecie nie brakuje. Swój zlot planują również polscy fani serii o młodym czarodzieju. Wstępnie miałby się on odbyć 27 sierpnia... 4 stycznia 2016, 16:57
Ekstremalny quiz o Harrym Potterze - 208 imion i nazwisk. Subskrybuj? Jeszcze nie spróbowałeś rozwiązać tego quizu. "A ta, jak jej tam, twoja przyjaciółka.." szefowa Wydziału Niewłaściwego Użycia Czarów.
Jaki najgłębszy problem nasuwa encyklika Jana Pawła II pt. Wiara i rozum (1998)? Papież pisze, że nie ma rozbieżności między wiarą religijną a rozumem. Czyżby? A może trzeba powiedzieć wprost, że wiara religijna jest nie do pogodzenia z godnością istoty rozumnej jaką jest człowiek. Dlaczego? Bo w „prawdy wiary”, których prawdziwości w żadnej mierze nie dowiedziono, rozumnej istocie nie godzi się wierzyć. W encyklice czytamy: „ludzki rozum nie musi zaprzeczyć samemu sobie ani się upokorzyć, aby przyjąć treści wiary” (43). „Jeżeli człowiek mimo swej inteligencji nie potrafi rozpoznać Boga jako Stwórcy wszystkiego, to przyczyną …są … przeszkody wzniesione przez jego wolną wolę i grzech” (19). A czy bez upokorzenia własnego rozumu można wierzyć w to, co kościoły do wierzenia podają? Dlaczego mamy wierzyć w biblijne opowieści, mity, cuda, duchy i boga, który ma być duchem doskonałym? Sprzeczności między wiarą religijną a rozumem nie da się załatać sofistycznymi argumentami, ani w jakikolwiek inny sposób. Chciałbym, nie stosując taryfy ulgowej wobec autora, który jest już katolickim świętym, pokazać błędy kryjące się w jego encyklice. A może więcej – chciałbym pokazać manowce ludzkiej psychiki, myśli i kultury; powikłania, z którymi ludzie nie mogą się uporać. Religia i inne irracjonalne wierzenia to właśnie takie manowce, pokrętne ścieżki ludzkiego umysłu, gdzie rozum wytwarza – jak w narkotycznym śnie – urojenia i zwidy, oszustwa i samooszustwa, intelektualne matactwa, wszystko z zadziwiającą inwencją. Dodam, że encyklika JP II jest tu tylko szczegółowym materiałem, problem dotyczy religii i umysłu człowieka. Żeby artykuł nie był zbyt długi, piszę tylko o kilku kwestiach. * Dwa czy jeden rodzaj poznania? JP II stwierdza, że istnieją dwa rodzaje poznania: „obok poznania właściwego ludzkiemu rozumowi … istnieje poznanie właściwe wierze” (idzie o wiarę religijną); „w pierwszym przypadku poznajemy przy pomocy naturalnego rozumu, a w drugim przy pomocy wiary” (8-9). Nie ma problemu ze zrozumieniem, czym jest ten pierwszy rodzaj poznania. Odbywa się ono za pomocą rozumu i zmysłów, posługujemy się nim na co dzień. Udoskonaloną jego wersją jest poznanie naukowe, nauka. Dzięki zastosowanym metodom badawczym i instrumentom służącym obserwacji, poznanie naukowe reprezentuje znacznie wyższy poziom niż to wykorzystywane przez nas na co dzień. Pojęcie rozumu, używane w encyklice, odnosi się do ludzkiej zdolności myślenia, którego efektem jest filozofia i nauka. Ale co to jest poznanie właściwe wierze, poznanie religijne? JP II powołuje się na autorytet pierwszego soboru watykańskiego (1869-1870). To poznanie – pisze – które zawdzięczamy łasce bożej, dzięki niemu odkrywamy tajemnice boże zawarte w objawieniu bożym. Efektem są tzw. prawdy wiary podawane przez Kościół. Trzeba zapytać, czy rzeczywiście można tu mówić o poznawaniu czegokolwiek? I, powiedzmy wyraźnie, rozum staje w cichej lub głośnej opozycji do tych odkryć. Podpowiada, że nie ma czegoś takiego jak poznanie religijne, odkrywanie bożych tajemnic. To tworzenie religijnych fantazji, a nie poznanie, które człowiek rzekomo zawdzięcza łasce bożej. Także przekonanie, że Pismo Święte zawiera boże objawienie nie ma żadnego uzasadnienia. Każdy może powiedzieć o swojej religii lub nawet o swoich fantastycznych opowieściach, że objawił mu je bóg i są prawdziwe. Również opowieści o Harrym Potterze mogłyby być ogłoszone jako boże objawienie. Ktoś może twierdzić, że ateiści nie są w stanie zrozumieć, na czym polega poznanie religijne, bo nie jest im dane. To żaden argument. Równie dobrze wierzący we wróżby tarota mogą twierdzić, że teolodzy katoliccy i ateiści nie są w stanie zrozumieć, że tarot to prawda. Mamy tu do czynienia z całkowicie dowolnymi przekonaniami i roszczeniami do prawdy. A jeżeli ktoś ma na myśli tzw. przeżycia mistyczne (poczucie kontaktu z bogiem), to są one niczym więcej niż szczególnymi stanami psychicznymi. Możne je wywołać środkami farmakologicznymi lub doświadczać jako szczególne poczucie piękna, wielkości czy dziwności otaczającego nas świata, a nie kontaktu z bogiem. Pojęcie poznania religijnego, poznania za pomocą wiary religijnej, to sofistyczny pomysł mający kościelnemu nauczaniu nadać status podobny do poznania racjonalnego i właściwego nauce. Sofistyka to pokrętne rozumowanie, z pozoru poprawne, a w istocie pozbawione podstaw. Nazwa pochodzi od starogreckich wędrownych filozofów, zwanych sofistami, którzy nie stronili od filozoficznego kuglarstwa. Teologia od wieków tym wzorem stoi. * Sofistyczne rozwiązanie Problem relacji między wiarą religijną a rozumem i nauką papież rozwiązuje na sposób sofistyczny, tzn. fikcyjny, niemerytoryczny, manipulując pojęciami, przyjmując dowolne założenia. Czytamy w encyklice: „Chociaż jednak wiara jest ponad rozumem, nigdy nie może zaistnieć prawdziwa rozbieżność między wiarą a rozumem: ten sam Bóg, który objawia tajemnice i udziela wiary, rozniecił też w ludzkim umyśle światło rozumu, nie może zatem tenże Bóg wyprzeć się samego siebie ani też prawda nie może zaprzeczać prawdzie” (55). Po pierwsze, wbrew temu, co pisze papież, wiara religijna (o niej mowa) nie jest i nie powinna być ponad rozumem. Nie ma żadnych merytorycznych powodów, by uznać papieską tezę. Wierzenia religijne w praktyce tylko w niewielkim zakresie decydują o działaniach i myśli ludzkiej. A jak powinno być? To rozum powinien stać wyżej niż wierzenia religijne. Wprawdzie rozum nie gwarantuje trafności decyzji i prawdy, ale wierzenia religijne dają po temu jeszcze mniej podstaw. Lepiej polegać na rozumie niż na religijnych wierzeniach, które w praktyce obarczone są większym ryzykiem błędu. Wywyższając wiarę religijną papież dał wyraz partykularnemu interesowi Kościoła, jego dążeniu do przywilejów i władzy. Można to zrozumieć, ale nie ma to nic wspólnego z prawdą i JP II nie powinien był tego napisać. Kościołowi przydałoby się czasami trochę pokory. Po drugie, nie jest trafne twierdzenie papieża, że „nie może zaistnieć prawdziwa rozbieżność między wiarą a rozumem”, bo jedno i drugie pochodzi od boga, a bóg nie może zaprzeczać sam sobie. Takie rozwiązanie problemu to pokrętna sofistyka. To tak samo jakby powiedzieć, że nigdy nie może zaistnieć prawdziwa rozbieżność między poglądami Kasi i Marysi z V b, bo prawda jest jedna i pochodzi od boga. Albo że nie było prawdziwej rozbieżności między Ptolemeuszem a Kopernikiem. Między wiarą religijną a rozumem, między nauczaniem kościelnym a nauką, istnieje mnóstwo rozbieżności. Papież powołuje się w swoim rozumowaniu na hipotezę boga, który stworzył wszystko, i twierdzi na tej podstawie, że prawdziwych rozbieżności być nie może. Ale rozbieżności są i hipoteza boga niczego tu nie zmienia. Np. Kościół głosi jako prawdę, że istnieje bóg, aniołowie, dusza nieśmiertelna itd. Nauka tego – najdelikatniej mówiąc – nie potwierdza, co oznacza, że nie uznaje tych twierdzeń za prawdę, a nawet za uzasadnione badaniami hipotezy. Czy to rozbieżność? Tak, bardzo poważna. Teiści pocieszają się, że nauka nie zaprzecza istnieniu boga. Jest gorzej. Z punktu widzenia nauki bóg i inne byty, o których mówi religia, to fantazje podobnego rodzaju jak krasnoludki, duchy leśne, wilkołaki, magia, czary i wróżby. Można się zgodzić, że prawda jest jedna, ale Kościół nie zna prawdy. Sprzeczność między tzw. prawdami wiary a tym, co rozum i nauka mogą za prawdę uznać, występuje rzeczywiście. A jeżeli Kościół i papież mówią, że prawdy wiary, które głoszą, pochodzą od boga, jest to pogląd nieuzasadniony, a może grzech pychy. Po trzecie, papież przyjmuje, że skoro bóg dał człowiekowi zarówno rozum, jak i wiarę, wyklucza to prawdziwą rozbieżność w tym względzie. Jest to bardzo wątpliwe założenie. Zdolności te ukształtowały się w procesie ewolucji, ostatnio nawet Kościół skłania się powoli, „jak żółw ociężale”, do uznania ewolucji. A ewolucja wytwarza także sprzeczności, zawdzięczają jej ludzie zarówno skłonność do irracjonalizmu (efektem tego jest częsta wiara w tzw. zabobony, w nieszczęśliwą trzynastkę, w złe duchy hasające po lasach, a także w boga i religię), jak i umiejętność myślenia racjonalnego, dzięki któremu nastąpił rozwój nauki. Tymczasem papież mówi, że wszystko zawdzięczamy bogu, a bóg wykluczył prawdziwą rozbieżność między rozumem a wiarą. Polegałbym na wiedzy o ewolucji, a nie na wierze religijnej. * Co to jest prawda? JP II wyróżnia trzy formy prawdy: „Warto może teraz przyjrzeć się pokrótce tym różnym formom prawdy. Najliczniejsze są te, które opierają się na dowodach bezpośrednio dostępnych lub które można potwierdzić eksperymentalnie. Jest to rząd prawd występujących w życiu codziennym i w sferze badań naukowych. Na innej płaszczyźnie usytuowane są prawdy natury filozoficznej, do których człowiek dociera dzięki zdolności spekulatywnej rozumu. Istnieją wreszcie prawdy religijne, które w pewnej mierze sięgają korzeniami także do filozofii. Są one zawarte w odpowiedziach, jakich różne tradycje religijne udzielają na fundamentalne pytania” (30). Na jakiej jednak podstawie mamy uznać, że wierzenia religijne są prawdziwe? Że są prawdami, a nie fantazjami? Teolodzy katoliccy i JP II (por. 82) uznają tzw. klasyczną definicję prawdy, arystotelesowską, przyjętą także przez św. Tomasza z Akwinu. W tym rozumieniu prawda to zgodność myśli/twierdzenia z faktycznym stanem rzeczy, z rzeczywistością (adaequatio intellectus et rei). Otóż w żaden sposób nie stwierdzono, że zdanie „Bóg istnieje”, jest zgodne z rzeczywistością. Nie ma więc podstaw, by zdanie to uznawać za prawdziwe. No i sprawę można by zamknąć. Nie wiadomo też, jak można by istnienie boga stwierdzić. Kościół przyjmuje, że to, co głosi, opiera się na prawdziwym objawieniu bożym. Skąd wiadomo, że to prawda? Sam papież stwierdza, że to „przeświadczenie” (7). Czy prawda i przeświadczenie to to samo? Nie. Rozum musi buntować się przeciw głosowi Kościoła, bo nie ma żadnych rozumnych podstaw, by uznać, że teksty Pisma Świętego zawierają boże objawienie. Jeżeli ktoś w to wierzy, może co najwyżej powiedzieć: wierzę, bo wierzę, wierzę chociaż jest to pozbawione jakichkolwiek podstaw. Sprzeczność między rozumem a wiarą religijną ujawnia się w pełnej krasie. W historii Kościoła wielu zwolenników miało stanowisko, nazywane fideizmem, według którego wierzy się wbrew rozumowi (idzie o wiarę religijną). Ujęto to w formule: „Wierzę, bo jest to niedorzeczność” – Credo quia absurdum. Kościół odrzuca to stanowisko, chociaż trafnie ujmuje ono, na czym polega wiara religijna. * Depozytariusz archaicznych mitów „U podstaw wszelkiej refleksji, jaką podejmuje Kościół – czytamy w encyklice – leży jego przeświadczenie, że zostało mu powierzone orędzie, które bierze początek z samego Boga (por. 2 Kor 4, 1-2). Wiedzy, którą pragnie przekazać człowiekowi, Kościół nie uzyskał w drodze samodzielnych przemyśleń, choćby najwznioślejszych, ale dzięki przyjęciu z wiarą słowa Bożego” (7). Kościół – jak czytamy – ma przeświadczenie, że jest depozytariuszem prawdziwej wiary. Skąd ta pewność? Skąd to wiadomo? Wyłącznie z oświadczeń tegoż Kościoła. Rozum zgłasza sprzeciw, wszak wielu było takich, którzy oświadczali, że posiedli prawdę. Skąd ma być wiadomo, że to Kościół katolicki, a nie muzułmanie, żydzi czy mormoni głoszą prawdziwe słowo boże? Straszny galimatias jest z tymi religiami. Co ma zrobić człowiek stojący wobec tych niejasności? Nie wiadomo, które są prawdziwe. Najlepiej gdyby uwierzył we wszystkie religie jednocześnie albo stworzył sobie własną. A jeszcze lepiej, gdyby nie wierzył w żadną. A czego depozytariuszem jest Kościół? Archaicznych biblijnych mitów, przetwarzanych od wieków przez kapłanów, teologów i religijnych filozofów. * Fałszywy akord JP II jest ostrym krytykiem współczesnego świata, skrytykował także współczesną demokrację. Można jej wiele zarzucić, ale w tym przypadku krytyka grzeszy kościelnym partykularyzmem i intelektualną ślepotą. W encyklice czytamy, że obecnie doszło „do ukształtowania się pewnej koncepcji demokracji, w której nie ma miejsca na jakiekolwiek odniesienie do zasad o charakterze aksjologicznym, a więc niezmiennych: o dopuszczalności lub niedopuszczalności określonego postępowania decyduje tu głosowanie większości parlamentarnej. Konsekwencje takiego założenia są oczywiste: najważniejsze wybory moralne człowieka zostają w rzeczywistości uzależnione od decyzji podejmowanych doraźnie przez organy instytucjonalne” (89). Parlamenty z pewnością nie są nieomylne, ale przeczytajcie jeszcze raz ten cytat. Znacie ten głos? To głos przeciw demokracji, „fałszywy akord jak syk węża, jak zgrzyt żelaza po szkle”. Papież pisał w 1998 r., fałszywy akord słyszymy do dziś, struna złowróżąca jeszcze nie pękła. JP II nie dostrzegł, że demokracja współczesna opiera się na prawach człowieka, które są w równej mierze koncepcją polityczną, jak aksjologiczną, etyczną. Dokumenty mówiące o prawach człowieka zostały ratyfikowane przez państwa demokratyczne i odgrywają zdecydowanie pozytywną rolę. Natomiast Kościół i jego aksjologiczne idee w wielu krajach Ameryki Łacińskiej oraz Hiszpanii i Portugalii do niedawna służyły karygodnym dyktaturom. Kościół akceptuje prawa człowieka pod naciskiem, do drugiego soboru watykańskiego (1962-1965) programowo był przeciw. Dziś wszelkimi sposobami broni się przed demokratyczną kontrolą nad swoimi poczynaniami, także finansami. Na pewno dzisiejszy Kościół nie jest lepszy od współczesnej demokracji. Papież twierdzi, że w krytykowanej przez niego koncepcji demokracji brak jakichkolwiek odniesień do zasad aksjologicznych, „a więc niezmiennych”. To bardzo poważne oskarżenie, w istocie odsądzenie od czci, od uznawania jakichkolwiek wartości etycznych, bo aksjologia to wartości. Powiedzmy więc wyraźnie, że papież manipuluje pojęciami, uprawia sofistykę. Utożsamił aksjologię z zasadami niezmiennymi, czyli w jego rozumieniu ustanowionymi przez boga i głoszonymi przez Kościół. Pozwoliło mu to oskarżyć współczesną demokrację o brak jakichkolwiek zasad aksjologicznych. Inaczej mówiąc, skoro rzekomo boże zasady aksjologiczne ustalają kościelni hierarchowie, to jak ktoś nie uznaje aksjologii ustalonej w Watykanie, to według papieża nie uznaje jakiejkolwiek aksjologii. Sprytne rozumowanie, ale nie fair. JP II ujawnia kościelne dążenie do monopolu na ustalanie zasad moralnych, do negowania etyki świeckiej, do ustalania standardów w demokratycznym państwie, bo Kościół rzekomo reprezentuje niezmienne i boskie zasady aksjologiczne. Trzeba powiedzieć zdecydowanie, Kościół nie ma moralnego tytułu do ustalania standardów aksjologicznych stojących ponad etyką świecką, świeckimi prawami człowieka oraz demokracją opartą na tych prawach. Dlaczego? Bo Kościół jest instytucją grzeszną, nie jest nieomylny, to co głosi nie jest głosem boga, tylko głosem hierarchów naginających rzekomo niezmienne zasady do własnych doraźnych dążeń. Jak chcą, to zmieniają aksjologię, jak nie chcą to nie zmieniają. Wbrew temu, co hierarchowie mówią, nie reprezentują niezmiennej aksjologii lecz swoje partykularne interesy. Wiele jeszcze można by złego powiedzieć o tej encyklice. Ale obiecałem, że tekst nie będzie zbyt długi, więc tylko słowo na zakończenie. Według badań sondażowych 20-23% Polaków nie wierzy w duszę nieśmiertelną, niebo, sąd ostateczny, cuda. 7-9% nie ma zdania w tych sprawach (CBOS, 2015). W Europie zachodniej niedowiarków jest dużo więcej, a około 50% Holendrów i Szwedów nie wierzy w boga, 34% Niemców, 23% Hiszpanów (World Values Survey, 2010-2014). Skąd ta laicyzacja? W encyklice JP II czytamy: „ludzki rozum nie musi zaprzeczyć samemu sobie ani się upokorzyć, aby przyjąć treści wiary” (43). Kościół każe wierzyć w duchy, anioły, szatana i boga jako ducha doskonałego, w duszę nieśmiertelną, zbawienie, niebo, piekło, potępienie, sąd ostateczny, w boskie pochodzenie Pisma Świętego. Kościół każe w to wszystko wierzyć, a jednocześnie nie chce przyznać, że człowiek, przyjmując religijne treści, których prawdziwości nie dowiedziono, sam się poniża, pozbywa się godności istoty rozumnej, upokarza. I że to poniżenie musi się kiedyś skończyć. Rozum ludzki buntuje się przeciw zaprzeczającej mu wierze religijnej. Mamy dramat niezgody między wiarą religijną a rozumem, Kościołem a ludzką godnością. – Alvert Jann …………………………………………………………………………… Alvert Jann: Blog „Ćwiczenia z ateizmu” –– – Nauka nie wyjaśnia wszystkiego, religia nic nie wyjaśnia. O ateizmie, religii i nauce piszę w artykułach: „Teoria Boga krótko wyłożona” – „Koniec świata według Kościoła” – „Lekcje religii w szkołach wyższych” – „Wypędzanie szatana” – „Sens według teologów i nie tylko” – „Racjonalność według teologów” – i innych. ……………………………………………………………………………….. * Link do encykliki „Wiara i rozum” – ………………………………………………………………………..
Well, no matter. This is such an entertaining, beguiling, charming and exciting picture. It reminded me of the thrill I felt on seeing the very first one, 10 years ago. And Radcliffe's Harry
OGÓLNOPOLSKI TEST WIEDZY O HARRYM POTTERZE OGÓLNOPOLSKI TEST WIEDZY O HARRYM POTTERZE 1 marca chętni uczniowie wzięli udział w ogólnopolskim teście wiedzy o Harrym Potterze. Z niecierpliwością czekamy na wyniki i trzymamy za nich mocno kciuki!
Okazuje się to prawdą. Podczas imprezy prezentującą nową platformę Max (która ma zastąpić HBO Max), oficjalnie ogłoszono, że czeka nas 10 lat z serialowym Harrym Potterem. Tyle bowiem ma trwać projekcja serialu opartego na 7 tomach powieści Rowling. Co więcej, sama autorka ma pełnić rolę producenta wykonawczego. Zobacz również:
Fot. MIECZYSLAW WLODARSKI/REPORTER Jak podaje portal nie żyje znany tłumacz Andrzej Polkowski. Jego przekłady zna doskonale właściwie każde dziecko w Polsce - to on był odpowiedzialny za przetłumaczenie na język polski "Harry'ego Pottera" i "Opowieści z Narnii". Andrzej Polkowski zmarł 5 września 2019 roku w dniu swoich 80. urodzin. Polkowski był z wykształcenia archeologiem, ale jego najbardziej znanymi dziełami stały się przekłady wielu książek - nie tylko wspomnianych wyżej klasyków dla dzieci, ale także powieści historycznych i żyje Andrzej PolkowskiJedne z bardziej znanych tytułów, które przetłumaczył to cykl "Opowieści z Narnii" i "Trylogia kosmiczna" Lewisa, "Wróbel" i "Dzieci Boga" D. Russela, "Demon Ciemności" i "Demon Nocy" T. Lee oraz cykl książek o Harrym Potterze autorstwa Rowling. Polkowski często (zwłaszcza przy serii "Harry Potter") dodawał również wyjaśnienia dla niektórych tłumaczeń, pokazując etymologię danych był również tłumaczem oficjalnych przemówień i homilii Jana Pawła II. Informację o śmierci potwierdził syn tłumacza, który w oficjalnym oświadczeniu udostępnionym w Gazecie Wyborczej opisał ostatnie dni Andrzeja Polkowskiego: W swoje 80-letnie urodziny odszedł do Niebieskiego Królestwa mój ukochany Tata, ukochany mąż dla mojej Mamy, dziadek, pradziadek i przyjaciel wielu innych. Odszedł szybko, w swoich ukochanych Górkach, po dobrym śniadaniu zrobionym przez żonę. Zaskoczył nas wszystkich, którzy najpierw w wielkim smutku, a teraz trochę pogodniejsi myślimy o tym, jak Mu teraz jest w Królestwie, w które tak gorąco wierzył. Był i jest dla mnie nie tylko Ojcem, ale i Przyjacielem. Andrzej Polkowski zmarł 5 września 2019 roku. Miał 80 lat. Kamil Kacperski Redaktor antyradia James Potter I (27 March 1960 - 31 October 1981), also known as Prongs, was an English pure-blood wizard and the only son of Fleamont and Euphemia Potter. He was also the grandson of Henry Potter, whom he named his son after. He attended Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry from 1971 to 1978 and was sorted into Gryffindor. When James started at Hogwarts, he met and became best friends
Przestałam chodzić do kościoła, chciałam nawet przejść na buddyzm. Ponadto byłam zaczytana w Harrym Potterze, wampirach, „Witch”, oglądałam anime (japońskie filmy animowane), uwielbiałam rysować mangę (japoński komiks) – wyznaje w 33. numerze Miesięcznika Egzorcysta (maj 2015), poświęconym fałszywym aniołom, Karolina. W swoim świadectwie zdradza również: Doszło do tego, że Halloween było dla mnie ważniejsze niż urodziny. Planowałam je już kilka miesięcy wcześniej. Demon groził mi, czasem chciał mnie przekupić, proponował pieniądze, sławę. Jednego razu chciał mi nawet dać jakieś zioła na dolegliwości, które mi dokuczają. Jednak na żadne układy ze złem nie można się godzić. Nawet na te, które mogą mieć pozory dobra – wyznaje w wywiadzie Grzegorza Felsa zatytułowanym „Uwolnienie jest łaską” o. Gerard Bula OFM, egzorcysta i kapelan Okręgowego Szpitala Kolejowego w Katowicach-Panewnikach. Opowiada też historię dziewczyny uzależnionej od lektury książek o Harrym Potterze: Każdą wolną chwilę spędzała na obcowaniu z bohaterami owych książek. W konsekwencji pojawiły się u niej lęki, dziwny niepokój. Źle czuła się w kościele i była wewnętrznie zmuszona z niego wychodzić. Kilka razy ją egzorcyzmowałem. Kim jest anioł? Jakie pełni funkcje? Co w Piśmie Świętym można znaleźć na temat aniołów? Czy jest jakaś hierarchia pośród aniołów? Na te i inne pytania odpowiedzi udziela ks. prof. dr. hab. Stanisław Longosz, emerytowany profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w wywiadzie „Kościół o aniołach”. Zwraca także uwagę, że za opiekę winniśmy aniołów wysławiać i błogosławić, ale nie powinniśmy oddawać im czci należnej Bogu ani składać im za to ofiar. Aniołów nie można przywoływać za pomocą magicznych praktyk, polecanych przez ezoteryczne książki i czasopisma. Istoty te są bowiem wysłannikami Boga, a nie ludzi. Jeśli magiczne zaklęcia mogą zachęcić do przybycia aniołów, to tylko tych upadłych… – ostrzega w swoim artykule „Uriel, Raguel, Tubuel…Zażyłość z niewłaściwymi aniołami” dr Roman Zając. Poznanie imienia swego Anioła Stróża jest raczej niemożliwe. Wątpliwe, by anioł chciał nam objawić swoje imię. […] Absurdem jest pogląd, iż znajomość imienia anioła pogłębi nasze z nim relacje lub też zapewni lepszą opiekę z jego strony. Włączanie aniołów do okultyzmu (tarot anielski, karty anielskie i archanielskie, karty anielskich symboli, przekazy anielskie) nie pojawiło się dopiero w ruchu New Age. Występowało ono już w gnozie i kabale, które oddziaływały na współczesny ezoteryzm i okultyzm – pisze ks. dr hab. Aleksander Posacki w artykule „Aniołowie spirytyzmu, okultyzmu i New Age” i dodaje: Aniołowie nie działają samodzielnie i samowolnie, a więc poza kontekstem chrześcijańskiej wiary i wierności Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu. Jeśli jednak spotykamy tego typu ich działanie, z całą pewnością dokonuje się ono w różnych formach spirytyzmu i okultyzmu. Ksiądz dr hab. Marek Chmielewski w swoim artykule „Duchowość bezdroży” wyjaśnia: Z katolickiego punktu widzenia pojęcie „duchowość bezdroży” obejmuje tzw. duchowości alternatywne, do których zalicza się sekty, ruchy światopoglądowe, lansowane współcześnie zachowania hedonistyczne i konsumpcyjne. Są to „duchowości” przeciwstawne chrześcijańskiemu życiu duchowemu. […] „Duchowość bezdroży”, zamiast obiecywanego rozwoju duchowego, skutkuje najczęściej cofnięciem się z poziomu nadprzyrodzoności i łaski do naturalizmu. Ponadto w numerze o filmie „Doonby. Każdy jest kimś” z przesłaniem pro-life; o św. Zygmuncie – synobójcy i pierwszym królu męczenniku; o tym, że nie ma tolerancji dla wrogów tolerancji; o wizerunku aniołów we współczesnym kinie; o masturbacji, pornografii i zboczeniach seksualnych, w których swoją genezę ma wiele duchowych zniewoleń człowieka; a także o tym, że aby doświadczyć pełnej wolności, potrzeba różnych etapów nawrócenia – przemiany, odbudowania tego, co zły duch zniszczył w człowieku w okresie uzależnienia od siebie. Poleć innym!
Od czasu opublikowania pierwszej książki w 1997 roku seria o Harrym Potterze szturmem podbiła świat. Książki były tak popularne, że wkrótce doczekały się ekranizacji, a kolejne części ukazywały się co kilka lat. Miliony ludzi przeczytały i obejrzały przygody Harry’ego Pottera, a wielu uważa tę serię za jedną z najlepszych, jakie kiedykolwiek napisano. DLA od kilku miesięcy słyszę słowa Jezusa, które przetaczają się przez moje serce: Czy myślisz, że przyszedłem, aby zaprowadzić pokój na ziemi? Nie, mówię, ale raczej podział. Odtąd dom pięcioosobowy będzie rozdzielony, trzech na dwóch i dwóch na trzech; ojciec zostanie podzielony ze swoim synem i syn ze swoim ojcem, matka ze swoją córką i córka ze swoją matką, teściowa ze swoją synową, a synowa ze swoją matką -in-law… dlaczego nie wiesz, jak interpretować teraźniejszość? (Łk 12-51) Jasne i proste, widzimy, jak ten podział zachodzi na naszych oczach na globalną skalę. WIELKIE Oszustwa W ciągu ostatnich dwóch lat nastąpił potop oszustw (zob Potop fałszywych proroków). Ale to, co jest najbardziej uderzające, to jak wbijają się w Ciało Chrystusajeden przeciwko drugiemu. Najbardziej godne uwagi jest akceptacja homoseksualizmu jako dobra, gotowa akceptacja mitów Kodu Leonarda da Vinci, a teraz rosnące, niemal fanatyczne poparcie Harry'ego Pottera przez zaangażowanych katolików. HEREZJA POTTER Jeden z czołowych amerykańskich apologetów katolickich napisał do mnie niedawno o zjawisku Pottera, mówiąc: Myślę, że to takie dziwne, jak skądinąd rozsądni katolicy wskoczyli za modę, zapominając o wszystkim, co Kościół powiedział na ten temat. Rzeczywiście bardzo dziwne. —Patrick Madrid, katolicki apologeta i autor To, co powiedział Kościół: Dobrze, że oświecasz ludzi o Harrym Potterze, ponieważ są to subtelne uwiedzenia, które działają niezauważalnie, a przez to głęboko zniekształcają chrześcijaństwo w duszy, zanim będzie mogło prawidłowo rosnąć. —POPIEŁ BENEDYKT XVI (kard. Joseph Ratzinger) w liście do autora Gabriele Kuby o swojej książce odsłaniającej niebezpieczeństwa serii o Harrym Potterze („Harry Potter - dobry czy zły? ”); 7 marca 2003 W drugim liście wysłanym do Kuby 27 maja 2003 r. Kardynał Ratzinger „z radością” wyraził zgodę na upublicznienie „mojej oceny Harry'ego Pottera” (patrz artykuł na Jest więc dla mnie niezwykłe, że Harry Potter zyskuje poparcie nawet wielu kler. Co więcej, „skądinąd rozsądni katolicy” bronią zębami i gwoździami tych powieści, które są całkowicie oparte na czarach. Czary. Pomyśl o tym: wielu katolików gromadzi się wokół książki i serialu filmowego, którego podstawą jest czary. KULTURA OKOLICU Z drugiej strony, nie jest to zaskakujące. Żyjemy w kulturze, w której dym Szatana przedostał się do Kościoła w różnych „nieszkodliwych” formach, takich jak joga, reiki, labirynty i enneagram. Trafili do kościołów katolickich, klasztorów, centrów konferencyjnych i szkół. Oczywiście te nie są nieszkodliwe, jak wielu twierdzi. Mają swoje korzenie w pogaństwie i filozofiach New Age (które mają swoje korzenie w demonicznych inspiracjach) i doprowadziły wielu niczego niepodejrzewających ludzi do duchowej niewoli. Dlatego ostatnie ostrzeżenie Watykanu i potępienie tych „nieszkodliwych” działań (zob Jezus Chrystus: Nosiciel Wody Życia). Nie oznacza to, że każdy, kto czyta Harry'ego Pottera lub siedzi w pozycji jogi, zostanie doprowadzony do duchowej niewoli. Ale jeśli te rzeczy mają swoje korzenie w systemach duchowych przeciwnych Bogu, czy dusza daje szatanowi choćby mały przyczółek poprzez te „subtelne pokusy”? W tych sprawach musimy słuchać Urzędu Nauczycielskiego. I nie zaszkodzi słuchać, co ma do powiedzenia główny egzorcysta Rzymu, człowiek, który osobiście zajmował się tymi, którzy parali się „nieszkodliwymi” czynnościami: Za Harrym Potterem kryje się podpis króla ciemności, diabła… Czytając Harry'ego Pottera, małe dziecko zostanie wciągnięte w magię, a stamtąd jest już prosty krok do satanizmu i diabła. Marzec 1, 2006 Czy wierzymy, że egzorcysta musiał uratować wiele dusz, które rozpoczęły tak pozornie niewinne zajęcia, jak Lochy i Smoki or Tablice Ouijii skończył w poważnej niewoli duchowej? Czy ignorujemy jego doświadczenie i doświadczenie wielu świeckich duchownych (których znam osobiście), którzy zajmowali się okultyzmem i głośno alarmują z powodu Harry'ego Pottera? Prawda jest taka, że ​​zaklęcia, klątwy i klątwy są bardzo prawdziwe, i jak wskazał mi pan Madrid, niektóre z zaklęć użytych w Potterze pochodzą od real źródła. Czy zatem jest nieszkodliwe dla ośmiolatka powtarzanie prawdziwych zaklęć (lub szablonów dla nich) podczas czytania Pottera lub podczas zabawy z innymi fanami Pottera? Poważnie w to wątpię. Dorastanie w dobrym katolickim domu nie gwarantuje odporności dziecka na pokusy zła. O ile mniej jest duchowa odporność, kiedy my zachęcać zainteresowanie działaniami, które Bóg surowo potępia. Rzeczywiście, donoszono, że Wiccanie są bardzo wdzięczni serii Potter za zwiększenie ich liczby członków i ogólnego zainteresowania czarownictwem. Według jednego z forów internetowych Wiccanie zauważają, że Rowling „” Dostał jej magię dobrze ”i że wszystko było bardzo„ dokładne ”. Nieszkodliwy? Ktokolwiek sprawi, że potknie się jeden z tych maluczkich, którzy wierzą we Mnie, lepiej byłoby, gdyby zawiesił mu na szyi ciężki kamień młyński i utonął w głębinach morza. (Mt 18: 6) W ciągu moich lat widziałem tylko jeden przypadek opętania, kobietę około 5 stóp wzrostu. Warknęła i syczała na podłodze u naszych stóp. Do wyniesienia jej maleńkiej sylwetki z pokoju potrzebowało pięciu dorosłych mężczyzn. Korzeń jej posiadania? Czary. Jej siostra miała przeklęty jej. BABILONOWA ROZRYWKA Byłem w złamanych duszach i wokół nich od ponad trzydziestu lat i wiem, że skutki wyżej wymienionych są prawdziwe i poważny. „To po prostu nieszkodliwa fantazja i rozrywka”, będą nalegać niektórzy (nie wspominając o ich dalszych porównaniach Harry'ego Pottera z typem Chrystusa, a jego motywy są echem Jana Pawła II). Teologia ciała! Dlaczego jesteśmy zdziwieni? Szatan nie odrzuca chrześcijaństwa małp człekokształtnych, ale raczej je odrzuca. Szatan nie chce wyeliminować „Boga” - chce Go zastąpić). Co Pismo mówi o zabawie z pozornie nieszkodliwymi czynnościami, takimi jak wróżby czy czary Harry'ego Pottera? Prawdziwy szczęśliwy człowiek, który nie idzie za radą niegodziwca; ani nie pozostaje na drodze grzeszników, ani nie zasiada w towarzystwie szyderców, ale których upodobaniem jest prawo Pana i którzy rozważają Jego prawo dniem i nocą. (Psalm 1:XNUMX) Chrystus nie tylko nas powołuje nie uczestniczyć w okultyzmie, ale także unikać „pozostawania na drodze grzeszników ani przebywania w towarzystwie szyderców”. Jako chrześcijanie mamy „zapamiętywać Chrystusowy umysł”. Oznacza to, że nie powinniśmy pozostawać w śmiertelnych insygniach czarów i okultyzmu dla rozrywki. Harry Potter używa czarów, aby osiągnąć dobro w opowieści, która ostatecznie pozostawia pragnienie i pragnienie użycia swoich magicznych sztuk, aby wygrać. Jednak cel nie uświęca środków i to jest niebezpieczna linia, która jest rozmyta, tak subtelnie, tak atrakcyjnie. Chrystus wzywa nas do wypełnienia naszych umysłów światłem. To, że życie Britney Spears jest rozmazane w Internecie, nie sprawia, że ​​zanurzanie się w plotkach jest w porządku. Ponieważ czary zostały fikcyjne, nie czyni ich mniej obraźliwymi dla Boga. Trudno mi przekroczyć argument tych, którzy twierdzą, że czary są złe, ale czytanie o nich dla rozrywki jest w porządku. Nie różni się to niczym od argumentowania, że ​​cudzołóstwo jest złe, ale czytanie o tym w ekscytującej powieści romantycznej dla rozrywki jest w porządku. Pismo wzywa nas do radowania się prawem Pana „w dzień i w nocy”. Oznacza to, że powinniśmy wypełnić nasze umysły prawdą, pięknem i cnotą. Dlatego powieści „Pierścienie” nie należą do tej kategorii. Granice prawdy, piękna i cnoty nie są zamazane. Warto zauważyć, że Oczywiście Harry Potter, Brokeback Mountain i Kod Leonarda da Vinci będą wciągające, zabawne i inteligentne, jeśli nie genialne. Szatan nie pojawia się w czerwonym kostiumie z rogami, ale w eleganckim opakowaniu, z piękną muzyką filmową, urzekającą kinematografią i fascynującą historią. Jak niedawno ujął to autor Michael O'Brien, Możemy również przez chwilę rozważyć fakt, że żaden rozsądny rodzic nie dałby swoim dzieciom książek, które przedstawiałyby grupę „dobrych” alfonsów i prostytutek dzielnie walczących z grupą „złych” alfonsów i prostytutek oraz wykorzystujących seksualne akty prostytucji jako ekscytująca dynamika historii. Z tego samego powodu powinniśmy zadać sobie pytanie, dlaczego nadal wchłaniamy duże dawki trucizny w naszej konsumpcji kulturowej, jakby to było rozsądne i normalne życie, jakby obecność kilku warzyw pływających w misce zupy arszenikowej usprawiedliwiała długotrwałe zakres negatywnych skutków naszej diety. — 2 sierpnia 2007 Rzeczywiście, kiedy ostatnio widziałem powieści o Harrym Potterze w księgarni, siedzieli obok podręczników, jak rzucać prawdziwe zaklęcia, klątwy i klątwy. WIELKI PODZIAŁ Na tym polega cel tego pisania. Kiedy zastanawiałem się nad rosnącą duchową mglistością wśród członków Kościoła, tym „powolnym tańcem z diabłem” w naszej współczesnej kulturze (czy dusze zdają sobie z tego sprawę, czy nie), usłyszałem, jak Pan ponownie mówi nam: „Wyjdź z Babilonu!„- żeby tego nie świętować. Usłyszałem też ostrzeżenie, bardzo trudne ostrzeżenie: Obecny podział jest tylko znakiem bolesnego Wielkiego Podziału, który nadejdzie na ziemię. Bliscy przyjaciele, członkowie rodziny i współpracownicy będą się dzielić, jeden przeciwko drugiemu. Pokusa zaakceptowania rozwiązań i logiki „nowego porządku świata” Szatana będzie prawie nie do odparcia, a ci, którzy się im sprzeciwiają, przedstawieni są jako całkowicie absurdalni i nielogiczni. Maryja jest Arką bezpieczeństwa, którą zapewniam, aby chronić i prowadzić dusze przez burzę. Tylko odpowiadając TERAZ w tym czas łaski czy dusze będą w stanie przetrwać - a nawet przejść przez nadchodzące próby - z mądrością i jasnością. Albowiem Bóg pozwala Wielkie oszustwo nad ziemią, aby przesiać chwasty z pszenicy. Powtarzam, że są dane łaski rozpoznawania prawdy i fałszu już dziś w tym Czas łaski aby wypełnić lampę naszych dusz światłem Chrystusa ( 25: 3-4 i Tląca się świeca). Są dawane przede wszystkim przez Modlitwai wzmocnione poprzez Sakramenty (Modlitwa otwiera nasze serca, aby Jezus mógł je napełnić przebaczeniem, uzdrowieniem i Swoją Siebie w Eucharystii). coraz trudniej jest obudzić się na ich niebezpieczeństwo, a dla wielu tak będzie poniewczasie. Miłosierdzie Boże jest rozległe i głębokie, ale wkrótce osiągnie swój punkt kulminacyjny w czasie Sprawiedliwości, która jest ostatecznym miłosierdziem, ponieważ nie pozwoli, aby zło nadal pochłaniało dobro w nieskończoność. Bóg posyła im zwodniczą moc, aby uwierzyli kłamstwu, aby wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale uznali nieprawość, zostali potępieni. (2 Tes 2: 11-12). Czy czas nadania serii Potterów jest tylko zbiegiem okoliczności, biorąc pod uwagę, że Jezus ostrzega nas, że pojawi się fałszywy (e) prorok (e), który zwiedzie przez czary (zob. Mt 24:24; Ap 13: 11-14)? Czy Harry Potter „zmiękcza” pokolenie swojej „białej magii”? Nie potępiam tych, którzy czytają Harry'ego Pottera. Ale w obecnych ciemnościach naszych czasów musimy uważać na dwie rzeczy: zasypianie lub bycie usnął przez olśniewające neony Babilonu i uwodzicielskie melodie. Harry Potter to jeszcze jedna z tych kołysanek nocy. Dopilnuj, żeby nikt Urzec ty z pustą, uwodzicielską filozofią zgodną z ludzką tradycją, według elementarnych mocy świata, a nie według Chrystusa. Nie bierz udziału w bezowocnych uczynkach ciemności, ale zamiast tego je ujawniaj. (Kol 2: 8; Ef 5:11) DALSZE CZYTANIE: Spiritual Warfare: The Occult Ma Demonic Influence
8. JKR, when asked about the influence of Nazism on the series, answered with the following: "I wanted Harry to leave our world and find exactly the same problems in the wizarding world. So you have the intent to impose a hierarchy, you have bigotry, and this notion of purity, which is this great fallacy, but it crops up all over the world.
Andrzej Polkowski. Fot. PAP/T. Gzell Zmarł Andrzej Polkowski – pisarz, tłumacz znany czytelnikom z przekładu na język polski „Opowieści z Narnii” i „Harrego Pottera”. Pogrzeb – jak przekazała PAP w niedzielę rodzina – odbędzie się w środę na Cmentarzu Wawrzyszewskim w Polkowski zmarł w czwartek 5 września, w swoje 80. urodziny. Jego najbliżsi proszą o nieskładanie kondolencji. Polkowski – z wykształcenia archeolog, przez lata redaktor Instytutu Wydawniczego PAX, stał się znany szerokiemu gronu odbiorców dzięki tłumaczeniom książek – literatury dziecięcej oraz fantasy, ale także opowieści historycznych i psychologicznych. Jedne z bardziej znanych tytułów, które przetłumaczył to „Opowieści z Narnii” i „Trylogia kosmiczna” Lewisa, „Wróbel” i „Dzieci Boga” D. Russela, „Demon Ciemności” i „Demon Nocy” T. Lee, Szardika R. Adamsa oraz cykl książek o Harrym Potterze Rowling. Andrzej Polkowski był tłumaczem oficjalnych przemówień i homilii Jana Pawła II wygłoszonych w różnych krajach po angielsku, a także „Całunu Turyńskiego” I. Wilsona. Napisał biografię Teilharda de Chardin, który był jednym z jego mistrzów. Tłumaczenie literatury dziecięcej i młodzieżowej ułatwiał mu – jak wskazano w nocie biograficznej na stronie wydawnictwa Media Rodzina, z którym w ostatnich latach współpracował - doskonały kontakt z młodymi ludźmi. Przez wiele lat dział w Towarzystwie Nasz Dom zajmującym się dziećmi pozbawionymi właściwej opieki. „Na uwagę zasługuje zwłaszcza świetny przekład nazw własnych w serii o Harrym Potterze. Jego brawurowe tłumaczenie serii o Harrym Potterze przysporzyło mu wielbicieli i sławy porównywalnej w Polsce z samą autorką” – zauważa wydawnictwo. CZYTAJ TAKŻE Premiera „Opowieści z Narnii” w Teatrze im. Jana Kochanowskiego Polkowski był tłumaczem oficjalnych przemówień i homilii Jana Pawła II wygłoszonych w różnych krajach po angielsku, a także „Całunu Turyńskiego” I. Wilsona. Napisał biografię Teilharda de Chardin, który był jednym z jego mistrzów. Jesienią 2010 r. w wywiadzie dla Miesięcznika Znak Polkowski wspominał, że przez pierwsze dziesięć, dwanaście lat życia nie znał języka angielskiego. "Mój ojczym, Witold Ostrowski, był anglistą, jednym z twórców anglistyki na Uniwersytecie Łódzkim tuż po wojnie. W domu pełno było książek angielskich, często przychodzili goście mówiący tylko po angielsku, codziennie słuchało się wiadomości BBC po angielsku. Nieco później, za namową mojego ojczyma, ukończyła studia anglistyczne moja matka. Nie był to język całkiem mi obcy, ale właściwie go nie znałem. To nie był przedmiot mojej fascynacji – to było coś normalnego, codziennego” – mówił wówczas w rozmowie Dominiką Pycińską. Tłumaczenie jest rzemiosłem – choć nie zawsze i nie tylko – więc fascynacja jakąś książką to dla mnie zupełnie odrębna sprawa. Oczywiście, nie wziąłbym się za tłumaczenie książki, której wymowa budzi mój sprzeciw, ale poza tym podstawowym kryterium jest dla mnie przeczucie, czy praca nad przekładem będzie budzącym dreszcz wyzwaniem, czy będzie przyjemnością, czy też przypadkiem nie będę się przy tej pracy śmiertelnie nudził – mówił Polkowski w wywiadzie dla Miesięcznika Znak. "Kiedy miałem dwanaście lat, ojczym zaczął mnie uczyć angielskiego, ale trwało to dość krótko – dał mi tylko podstawy języka. Chyba nie byłem zbyt chętnym i pilnym uczniem. Trochę później uczyłem się sam, z podręczników Eckersleya, słuchałem namiętnie przebojów angielskich z Radia Luxembourg i niezapomnianego głosu Willisa Conovera w „Jazz Hour”, ale książki po angielsku zacząłem czytać dopiero na studiach, początkowo brnąc przez nie ze słownikiem. Pisałem pracę magisterską na temat kontaktów Cesarstwa Rzymskiego z Indiami i z jakichś dwustu prac, które musiałem przeczytać, większość była po angielsku. Po prostu musiałem je przeczytać, więc się nauczyłem, ale, prawdę mówiąc, trudno mi odpowiedzieć na pytanie, kiedy i jak” – relacjonował. Polkowski mówił wtedy, że w dzieciństwie i młodości miał dwie fascynacje: literaturę i historię, zwłaszcza starożytną. Obie przetrwały – podkreślał. Pierwszą książką, którą przełożył – jak wspominał w wywiadzie dla Znaku - był „Całun Turyński” Iana Wilsona. "Książka wyszła w 1983 roku, ale przekładałem ją chyba trzy lata wcześniej” – mówił. Tłumaczem zawodowym został – jak stwierdził - prawie dwadzieścia lat później, w 1998 roku. „Tłumaczenie jest rzemiosłem – choć nie zawsze i nie tylko – więc fascynacja jakąś książką to dla mnie zupełnie odrębna sprawa. Oczywiście, nie wziąłbym się za tłumaczenie książki, której wymowa budzi mój sprzeciw, ale poza tym podstawowym kryterium jest dla mnie przeczucie, czy praca nad przekładem będzie budzącym dreszcz wyzwaniem, czy będzie przyjemnością, czy też przypadkiem nie będę się przy tej pracy śmiertelnie nudził. W sumie polega to chyba na tym, żeby książka i jej język odpowiadały mojemu temperamentowi, mojemu mikrokosmosowi i wyczuciu językowemu. Jeśli przekład ma być dobry, musi mu towarzyszyć jakieś wewnętrzne ochocze przyzwolenie, jakiś drive, który sprawia, że przekłada się, będąc w czymś w rodzaju lekkiego lub ciężkiego transu” – akcentował. (PAP) autor: Katarzyna Lechowicz-Dyl ktl/ mhr/ 1) Dyrektor nie żyje, a Harry Potter rzuca szkołę, czyli szósty rok nauki w Hogwarcie. 2) Opowieść o trzech braciach. Czy śmierć jest taka straszna? 3) Żyje, choć już nie żył! Druga bitwa o Hogwart. 4) 'Jestem na kartach z Czekoladowych Żab!', czyli życie toczy się dalej. 5) Jak wygląda drzewo genealogiczne Harry'ego Pottera? 6

Witajcie! Dzisiejszą inspiracją do napisania tego posta jest Mirandad, która pod postem Książkowe pojedynki poruszyła bardzo ciekawy temat, o którym musiałam koniecznie napisać. Jako ogromna fanka Harrego Pottera byłam zdziwona tym faktem, bo wczesniej o tym nie wiedziałam. Konkretnie chodzi tu o to, że HARRY POTTER ZOSTAŁ UZNANY JAKO KSIAŻKA ZAKAZANA PRZEZ KOŚCIÓŁ. Jako wprowadzeniem do tej notki niech bedzie dla was komentarz, pod jedym z postów na moim blogu napisany przez Mirandad: 'HARRY! Harry ponad książka z HP którą posiadam była czytana tyle razy że okładki wyglądają dość mizernie. Harry uczy tego jakie wartości w życiu są najważniejsze, przyjaźń, rodzina, poświęcenie dla dobra innych, pokazuje, że ludzie potrafią się zjednoczyć w walce ze złem. Pokazała że współpraca jest podstawą, bo jeśli zjednoczymy się i będziemy razem działać to jesteśmy w stanie pokonać największe zło. HP to seria nad która wylałam hektolitry łez i śmiałam się do bólu brzucha. I to nie ustaje, dzieje się tak za każdym razem jak już po raz kolejny siadam do lektury. A tak poza tymi wartościami życiowymi. Zaczynam czytać i przenoszę się razem z Harrym do świata magii, tam mogę odpocząć od codziennych problemów, natłoku zajęć, przenieść się do świata moich marzeń. I to sprawia że mój świat staje się o wiele lepszy, tak bardzo że z uśmiechem wyruszam naprzeciw życiu :)Z całym szacunkiem do Kościoła, sama jestem osobą wierzącą i chciałabym jeszcze coś dodać na ten temat. Nie rozumiem dlaczego kościół krytykuje tą książkę, moje zdanie na ten temat jest takie... Kościół uważa, że HP to dzieło szatana, nie można tego czytać bo magia i sretetete. A ciekawa jestem ile osób które jadą na HP naprawdę go przeczytały. Opierają się tylko i wyłącznie na opinii publicznej nie zagłębiając się w samą lekturę, jestem pewna że gdyby przeczytali większość z nich zmieniła by zdanie na ten temat. Dobra, ok. Jeżeli ktoś traktuje HP jako obiekt kultu to ok, można się z Kościołem zgodzić że jest coś nie tenteges. Ale jeżeli ja umiem odróżnić świat rzeczywisty od świata magii który (niestety :`( ) jest fikcją, nie traktuje go jako obiekt kultu a do książek i obrazka Harrego Pottera nie modlę się 10 razy dziennie, a znak chociażby insygniów śmierci traktuję nie jako symbol który czczę ale jako symbol przynależności do grupy potteromaniaków, a samą serię HP uważam za część mojego dzieciństwa (dzięki niemu było barwne i zaczęłam pałać miłością do książek) to uważam że nie ma nic takiego co mogłoby zaszkodzić mojej całym szacunkiem do fanów Zmierzchu ale tam tez jest fikcja, wampiry a Kościół tego nie zakazuje. Więc gdzie tu logika? A teraz hejtujcie, za długość treści, błędy językowe i jej zawartość.' Jestem oburzona postawą Kościoła, choć jak wiekszość z Was jestem osobom wierzącą i w pełni zgadzam sie z tym co napisała ta blogerka. Kiedy przeczytałam ten komentarz od razu musiałam zareagować i stąd ten post. Poszperałam na internecie na ten temat i oto jakie znalazłam informacje:Według kościoła czytanie książek o magi to grzech. Zdaniem uczonych jest to dzieło szatana... bardzo mnie to dziwi, przecież wszelkiego radzaju fantastyka ma służyć czytelnikom jako jedna z ciekawszych rozrywek. Chyba, ze wolą aby młodzież oglądała pornole czy też paliła, ćpała i robiła różne rzeczy dla zabicia czasu. Nie ukrywam, że czytanie to jedno z moich ulubionych zajec, a gdyby zakazano mi czytac co niektóre książki w tym Harrego Pottera to chyba zaczełabym robić to, co moi rówieśnicy. Pewna kobieta będąc w Częstochowie na pielgrzymce chciała się wyspowiadać. W tym celu ksiądz dał jej krótką książeczkę ks. Wlodzimierza Cyrana "Modlitwa Wstawiennicza", na końcu której zamieszczony jest zestaw pytań, które trzeba sobie zadać przed przystąpieniem do takiej modlitwy. Jedno z nich dotyczylo wlaśnie Harrego Pottera ("Czy czytales książki o magii wtajemniczającej w czary i magię (np. Harry Potter)?"), co sugeruje, że czytanie tych książek jest zle. Stanisław Krajski napisał książke, w której potępia świat wykreowany przez autorke Harrego Pottera, mysle, ze niektóre osoby już przesadzają i dzięki tekim sensacją mają szanse zarobić pieniadze, poprzez publikowanie tego typu książek. Nie istnieje żadne oficjalne stanowisko Wartykanu, ale kwestia kościelnej oceny Harry'ego Pottera pojawiła się na jednej z konferencji prasowych w Watykanie przy okazji publikacji dokumentu na temat New Age. Ojciec Peter Fleetwood, który uczestniczył w pracach nad tym dokumentem (w którym New Age uznano za zjawisko antychrześcijańskie), powiedział dziennikarzom odnośnie książek o Harrym Potterze: "Nie sądzę, żeby ktokolwiek z nas dorastał bez wyimaginowanego świata wróżek, czarowników, aniołów i wiedźm. Nie są one czymś złym i nie są sztandarem ideologii antychrześcijańskiej. Pomagają dzieciom zrozumieć różnicę między dobrem a złem". Nie tylko seria o Harrym Potterze zyskała negatywne odczucia kościoła katolickiego. Od wieki wieków, aresztowane są książki. Zabrania się ich czytania, ba! nawet posiadania i dotykania. Zakazanymi książkami były także min: k Mein Kampf Hitlera, Manifest Komunistyczny czy Biblia, ale także... (co mnie bardzo zdziwiło) Czerwony kapturek czy Charlie i fabryka czekolady... 'Książki zakazano w szkołach w Kalifornii z powodu... butelki wina znajdującej się w koszyku, który Czerwony Kapturek niósł dla babci.' Moje zdanie w tej kwesti jest takie: skoro czytelnik chce daną ksiażke przeczytac, to niech ją czyta! Ludzie, przecież to też składa się na wolność osobistom! Chetnie poznam wasze zdanie na tem temat! Wgl czy wiedzieliście, że Harry Potter został nieprzychylnie przyjety przez Kościół?

Jak oglądać Harry Potter filmy w porządku chronologicznym: 1. Fantastyczne bestie i gdzie jest znaleść (2016) Rozgrywający się dekady przed przybyciem Harry'ego i jego przyjaciół do Hogwartu, film koncentruje się wokół pisarza i magizoologa Newta Scamandera ( Eddie Redmayne ) - kto faktycznie tworzy plik wygląd w Harry Potter i

Seria: Czytaj z Albikiem Wydawnictwo: Albi Rok wydania: 2021 Okładka: Miękka Autor: Agata Zych Wydawnictwo: Warszawska Firma Wydawnicza Okładka: Miękka Autor: Dixon Chuck|Alan Grant|Doug Moench Wydawnictwo: Egmont Rok wydania: 2022 Typ: Amerykańskie Rodzaj: Superbohaterowie Seria: Czytaj z Albikiem Autor: Praca Zbiorowa Wydawnictwo: Albi Rok wydania: 2018 Okładka: Twarda Autor: Małgorzata Chmiel, Anna Cisowska, Joanna Kościerzyńska, Helena Kusy, Aleksandra Wróblewska Wydawnictwo: Nowa Era Rok wydania: 2019 Okładka: Broszura Autor: Janusz Christa Wydawnictwo: Egmont Rok wydania: 2022 Typ: Polskie Rodzaj: Dla dzieci Autor: O’Neil Dennis, Dixon Chuck, Quesada Joe Wydawnictwo: Egmont Rok wydania: 2022 Typ: Amerykańskie Rodzaj: Dla młodzieży Autor: Dariusz Chemperek, Adam Kalbarczyk, Dariusz Trześniowski Wydawnictwo: WSiP Rok wydania: 2019 Okładka: Broszura Autor: Malarz Roman, Więckowski Marek Wydawnictwo: Nowa Era Rok wydania: 2019 Okładka: Miękka Autor: David R. Hawkins Wydawnictwo: Virgo Tematyka: Samodoskonalenie Autor: Anna Helmin, Jolanta Holeczek Wydawnictwo: Nowa Era Rok wydania: 2019 Okładka: Miękka Autor: Tokarczuk Olga Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Okładka: Twarda Autor: Katarzyna Budna, Beata Kapela-Bagińska, Jolanta Manthey, Ewa Prylińska, Cecylia Ratajczak, Jarosław Zaporowicz, Tomasz Zieliński Rok wydania: 2019 Okładka: Miękka Autor: Marek Michalak Wydawnictwo: IBIS/BOOKS Rok wydania: 2022 Okładka: Twarda Autor: Ciesielski J. Wydawnictwo: Edra Urban Partner Wydawnictwo: Albi Rok wydania: 2021 Okładka: Twarda Autor: Krzysztof Barrek Wydawnictwo: Borgis Okładka: Miękka Autor: Dariusz Chemperek, Adam Kalbarczyk, Dariusz Trześniowski Wydawnictwo: WSIP Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Rok wydania: 2022 Okładka: Miękka Autor: Braun Marcin, Śliwa Weronika Wydawnictwo: Nowa Era Rok wydania: 2019 Okładka: Miękka Autor: Hassa Romuald, Mrzigod Aleksandra, Mrzigod Janusz Wydawnictwo: Nowa Era Rok wydania: 2019 Okładka: Miękka Autor: Bogusława Breitkopf, Mariusz Cieśla Wydawnictwo: WSiP Rok wydania: 2019 Okładka: Broszura Autor: Piotr Lewandowski Wydawnictwo: Aries Tematyka: Diety i odchudzanie Autor: Elżbieta Kondrak|Krzysztof Mielnicki Wydawnictwo: Jedność Rok wydania: 2020 Okładka: Miękka Autor: Witold Polesiuk|Grzegorz F Wojewoda|Ludwik Lehman Wydawnictwo: WSiP Rok wydania: 2019 Okładka: Broszura Autor: Marta Galewska-Kustra Wydawnictwo: Nasza Księgarnia Rok wydania: 2022 Okładka: Twarda Autor: Marcin Kadziszewski Wydawnictwo: Poligraf Okładka: Miękka Wydawnictwo: Arystoteles Rok wydania: 2021 Okładka: Miękka Autor: Marek Krajewski Wydawnictwo: znak Okładka: Miękka Autor: David Michelinie|Charles Vess Wydawnictwo: Egmont Rok wydania: 2022 Typ: Amerykańskie Rodzaj: Obyczajowe i przygodowe Autor: Ryszard Dąbrowski Wydawnictwo: Kameleon Rok wydania: 2020 Rodzaj: Dla dorosłych .
  • vvtw67lxyy.pages.dev/451
  • vvtw67lxyy.pages.dev/74
  • vvtw67lxyy.pages.dev/613
  • vvtw67lxyy.pages.dev/730
  • vvtw67lxyy.pages.dev/327
  • vvtw67lxyy.pages.dev/613
  • vvtw67lxyy.pages.dev/276
  • vvtw67lxyy.pages.dev/369
  • vvtw67lxyy.pages.dev/476
  • vvtw67lxyy.pages.dev/581
  • vvtw67lxyy.pages.dev/657
  • vvtw67lxyy.pages.dev/403
  • vvtw67lxyy.pages.dev/754
  • vvtw67lxyy.pages.dev/381
  • vvtw67lxyy.pages.dev/322
  • jan paweł ii o harrym potterze